เพลง : ใกล้แล้ววันสงกรานต์
ศิลปิน : พิมพา พรศิริ

มอญ ซ่อนผ้า
ตุ๊ก-ตาเอาไว้ข้างหลัง
พี่จ๋า พี่จ๋าระวัง
ตุ๊กตาอยู่ข้างหลัง
ระวังจะถูกตี
นั่งกันเป็นวง
เชื่อมโยง หนุ่มสาวมากมี
ที่พูด นี่ผ่านไปเกือบปี
อดีตยังมี ให้จำฝังใจ
.สัญญาไว้
ว่าสงกรานต์แล้วตั๋ว
อยากขอตัวอยู่ใกล้
เคียงข้างสู่ขอ
แต่แล้วก็เหมือนดังสังหรณ์
ก่อนสิหาเมียซ้อน
พี่หน่ายนางห่างเว้น
เห็นขาหน้า ที่ไปเกินขาหลัง
เสียแฮงตั้งหน้าใส่
คำสัญญาว่าไว้ ผิดไปแล้วบ่หัน
.จากนั้นจนพฤษภา
เลยจากเมษา ไม่มีข่าวคราว
คอย คอยคอย
จนใจลอย ไม่ได้เรื่องราว
ฟ้าฝนก็เริ่มถึงคราว
ตั้งเค้า มองเห็นทะมึน
เสียง ฟ้าเปรี้ยง
เหมือนผ่า ลงกลางใจ
น้ำ ตานองร้องไห้
คิดไป หวนถึงปีหลัง
เมื่อ สงกรานต์
ขาดเขา คงเหงาจัง
ต้อง พะว้าพะวัง
น้ำตารินหลั่ง ดุจสายฝนพรำ
.อันความช้ำ
มาตามทิ่มกะตามซ่าง
ว่าคิดฮอดมื้อหน้าจะมือซ่ำซำได๋
อดอยู่ได้ สุดที่ทรมาน
บัดสงกรานต์ปีลุน
เบิ่งไปสิคือเจ้า
วอน วอนเว้า กราบแม่ธรณี
ใจดวงนี้ ทุกข์หนัก รักเขาเหลือ
เมื่อสงกรานต์
ชาวบ้าน หนุ่มสาวจุนเจือ
ต่างคนก็ยิ้มระเรื่อ
มีทุกข์เหลือ คือลูกคนเดียว
.เสียง บ่าวสาว
ร้องมา ว่ามอญซ่อนผ้า
เวทนา นึกว่าพี่จะแลเหลียว
รักเขาเป็นกลมเป็นเกลียว
เขาจะเฉลียว ใจไหมแม่เอย.
ใจคนเอ๊ย ซ่างมาดำคือถ่าน
ใจคนเอ๊ย ซ่างมาดำคือถ่าน
สงกรานต์บอกขาดน้อง
ปีแล้วผ่านมา
ปีนี้หนา คั่นบ่แม่นสงกรานต์
ทรมานเหลือนัก
ฮักแม่นหญิงหนอคนนี้
แม่นหญิงหนอ คน นี้