เพลง : ถึงร้ายก็รัก
ศิลปิน : พุ่มพวง ดวงจันทร์

ถึงร้ายก็รัก(ก็รักๆ)
แม้รักจะร้าย(จะร้ายๆ)
เจ็บจำจนตาย
โถทำได้ไร้ความปราณี
(ไร้ความปราณี ไร้ความปราณี)
หวัง เพียง ทำลาย
ช่างร้ายสิ้นดี หลอกลวงข้านี้
ดั่งผีนั่นเชียว
.ถึงร้ายก็รัก(ก็รักๆ)
แม้รักจะร้าย(จะร้ายๆ)
สู้ทนด้านอาย มอบใจให้
ไว้เพียงคนเดียว
(ไว้เพียงคนเดียวๆ
เขา ลา ร้างไป
ห่างไกลไม่เหลียว
ทนฝืนอยู่เดียว
เปลี่ยวว้าเหว่ใจ
.รักนั้น ช่างโหดร้าย
ช้ำใจไม่วาย
ถึงตัวจะตาย ไม่วายรักใคร่
หากเกิดมีมาร ผลาญใจ
สู้ยอมทนได้
เทิดทูนดวงใจมอบไว้นิรันดร์
.ถึงร้ายก็รัก(ก็รักๆ)
แม้รักจะร้าย(จะร้ายๆ)
สุดหักให้หาย ต้องก้มหน้า
โศกาจาบัลย์.(โศกาจาบัลย์ๆ)
เขาร้ายเพียงใด ก็ไม่แปรผัน
ใจรักผูกพัน มั่นคงไม่คลาย

.ถึงร้ายก็รัก(ก็รักๆ)
แม้รักจะร้าย(จะร้ายๆ)
สุดหักให้หาย ต้องก้มหน้า
โศกาจาบัลย์(โศกาจาบัลย์ๆ)
เขาร้าย เพียงใด ก็ไม่แปรผัน
ใจรักผูกพัน มั่นคงไม่คลาย