เพลง : คาด-ตะ-กอน
ศิลปิน : ฟักกลิ้ง ฮีโร่

ความคาดหวังนั้นคือยาพิษ
มันกำลังไล่ฆาตกรรมเราอย่างซาดิสม์
มึงไม่อาจจะหนีด้วยแจ๊สหรือว่ายาริส
เพราะว่ามันจะตามล่ามึงเหมือนแสงอาทิตย์

แต่ว่ามันเป็นยาพิษที่เราสมัครใจกลืน
หลักประหารที่เราสมัครใจยืน
คิดว่ามันอบอุ่นเหมือนกับผิงไฟฟืน
สุดท้ายแล้วความคาดหวัง
กำลังเหนี่ยวไกลปืน

มึงโทษว่าเพราะความรักนะทำให้มึงเจ็บ
ก็เหมือนมึงโทษหลังคา
ตอนที่มันรั่วเพราะลูกเห็บ
ตามสเต็ปคือเมื่อสะเออะไปรัก

มันก็เหมือนแบกความ
คาดหวังไว้เต็มกะบะไฮลักส์
หวังว่ารักจริง หวังว่าเค้าจะไม่ทิ้ง
หวังว่าเมื่อเจอใครที่
เค้าดีกว่าแล้วเค้าจะไม่ปิ๊ง

หารู้ไม่ว่าตอนมึงกะหนุงกะหนิง
มีฆาตกรอยู่หลังประตู
ยืนซุ่มพร้อมมีดคมวิ้ง
มันรอ ให้ความไม่แน่นอนเปิดประตูให้
ส่วนต้นทางมีสัจธรรมคอยดูให้
ปังตอ ในมือมันพร้อมทะลวงไส้
โรคจิตพอจะไม่รีบร้อน
ไปฆ่าจนกว่าเวลาที่ใช่

ใช่ คดีนี้รักเป็นแค่พยาน
มีมึงเป็นเหยื่อ ความจริงเป็นตุลาการ
มันคือยาเบื่อ ฆ่าทิ้งแล้วอันตรธาน
มันคือความคาดหวัง
ที่ใจเราสร้างเราดลบันดาลเอง

ความคาดหวังนั้นคือยาพิษ
มันกำลังไล่ฆาตกรรมเราอย่างซาดิสม์
มึงไม่อาจจะหนีด้วยแจ๊สหรือว่ายาริส
เพราะว่ามันจะตามล่ามึงเหมือนแสงอาทิตย์

แต่ว่ามันเป็นยาพิษที่เราสมัครใจกลืน
หลักประหารที่เราสมัครใจยืน
คิดว่ามันอบอุ่นเหมือนกับผิงไฟฟืน
สุดท้ายแล้วความคาดหวัง
กำลังเหนี่ยวไกลปืน

เมื่อตอนเด็กๆ มันชื่อว่าความหวัง
เกิดจากใจบริสุทธิ์ที่ไม่เคยถูกขัง
เป็นเด็กไร้เดียงสา ร่ำรวยอารมณ์ขัน
มีความเชื่อมุ่งมั่นว่าจะตามหาความฝัน

เริ่มต้นเดินทางตั้งแต่ตัวเลขซีโร่
เริ่มเก็บเลเว่ล ค่อยๆ มีเกราะ มีโล่ห์
วันหนึ่งเจอเพื่อนที่มีชื่อว่าอีโก้
บอกว่าถ้าอยากเจอฝันต้องฆ่าคู่แข่งด้วยอีโต้

ความอิจฉาเป่าหู เชื่อป๋าสิหนู
ถ้ายอมให้ใครวิ่งแซงมันน่าอับอายอดสู
หยิบมีดขึ้นมา เอาคมถูๆ
แล้วกดบนคอหอยเหมือนกับเราเชือดหมู

ฉึ่บ ฉับพลันความหวังก็มีเลือดท่วมกาย
มันหลงลืมความฝันที่มันอยากเจอทักทาย
กระหายหิวเลือด เหมือนอยากจิบไวน์
เปลี่ยนชื่อเป็นความคาดหวัง
ผู้หยิบยื่นความตาย

ความคาดหวังนั้นคือยาพิษ
มันกำลังไล่ฆาตกรรมเราอย่างซาดิสม์
มึงไม่อาจจะหนีด้วยแจ๊สหรือว่ายาริส
เพราะว่ามันจะตามล่ามึงเหมือนแสงอาทิตย์

แต่ว่ามันเป็นยาพิษที่เราสมัครใจกลืน
หลักประหารที่เราสมัครใจยืน
คิดว่ามันอบอุ่นเหมือนกับผิงไฟฟืน
สุดท้ายแล้วความคาดหวัง
กำลังเหนี่ยวไกลปืน

ความคาดหวังเหมือนการ์ตูนโดจิน
ที่ใจเราสร้างเองตามสะดวกโยธิน
เคยเลี้ยงไว้เป็นซามูไรแต่วันที่เป็นโรนิน
มันจะจับเราเข้าลานประหารตัดหัวด้วยกิโยติน

ก่อนฆ่ามันจะโบยตีจนลมหายใจรวยริน
เอาความไว้ใจที่มึงให้ไปทำลายเป็นผงโรยดิน
ให้มึงมองตอนที่หมามากิน
ว่าความไว้ใจแล้วคาดหวังนี่มันเจ็บปวดจริงๆ

บางครั้งกูโดนมันยิง อาการร่อแร่
แต่กูก็รอดมาได้ด้วยการคิดถึงพ่อแม่
บางครั้งมันตามหลอกหลอน
จนกูเกือบชีวิตพัง

กูเลยสู้มันกลับด้วยการปลงอนิจจัง
ก่อนฝังมัน เอาไว้ในบ่อ
ให้การอภัยฉาบปูนแล้วค่อยเอาอิฐก่อ
จบ End Credit จะมีภาพมันแตกหน่อ
เพราะคาดตะกอนจะ
กลับมาฆ่ามึงในหนังภาคต่อ

ความคาดหวังนั้นคือยาพิษ
มันกำลังไล่ฆาตกรรมเราอย่างซาดิสม์
มึงไม่อาจจะหนีด้วยแจ๊สหรือว่ายาริส
เพราะว่ามันจะตามล่ามึงเหมือนแสงอาทิตย์

แต่ว่ามันเป็นยาพิษที่เราสมัครใจกลืน
หลักประหารที่เราสมัครใจยืน
คิดว่ามันอบอุ่นเหมือนกับผิงไฟฟืน
สุดท้ายแล้วความคาดหวัง
กำลังเหนี่ยวไกลปืน