เพลง : รอยรัก, ข้างขึ้น, หลงเสียงนาง
ศิลปิน : เมดเล่ย์ รุมบ้า2

เมฆมัวบนท้องฟ้าแลดูยังอาลัย
เก็บความช้ำไว้ให้ใครจาบัลย์
ห่างไกลคนละฟ้าเวลาย่ำสายัณห์
ผูกความนึกฝันคือรอยราคี
ห่างจากแต่เพียงเดือน
ห่างฟากแค่เพียงปี
ชั่วห่างรักนี้ไม่มีอำลา
เศร้า เราเคยรักมาดังดวงชีวา
จากไปโหยหาดังใจมลทิน
ระทมหม่นหมองช้ำ
ระกำจากปลายลิ้น
เป็นรอยมลทินกินซึ้งเลยถึง แก่นใจ
ใครจะนึกฝันเป็นความอาลัย
เก็บความช้ำไว้เพื่อรอวันตาย
อันตรายแต่กายนั้น
รำพันก็ฝันร้าย
เธอเอาดวงใจเธอขายชายใด
บอกฉัน
มองและชะเง้อฟังเธอรำพัน
โอ้ความรักนั้นรอยมลทินใจ
อันตรายแต่กายนั้น
รำพันก็ฝันร้าย
เธอเอาดวงใจเธอขายชายใด
บอกฉัน
มองและชะเง้อฟังเธอรำพัน
โอ้ความรักนั้นรอยมลทินใจ
ห่างจากแต่เพียงเดือน
ห่างฟากแค่เพียงปี
ชั่วห่างรักนี้ไม่มีอำลา
เศร้า เราเคยรักมาดังดวงชีวา
จากไปโหยหาดังใจมลทิน
เมฆมัวบนท้องฟ้าแลดูยังอาลัย
เก็บความช้ำไว้ให้ใครจาบัลย์
เฮ ลันลันลันลันลันลันลันลา
ลันลันลันลันลันลันลันลา
เฮ ลันลันลันลันลันลันลันลา
ลันลันลันลันลันลันลันลา
ข้างขึ้นเดือนหงาย[ G ]
.ข้างขึ้นเดือนหงาย
เราขี่ควายชมจันทร์
เพลิดเพลินใจฉัน
โคมสวรรค์พราวพราย
ไขว่ห้างนั่งเฉย
เอ้อระเหยลอยชาย
เป่าขลุ่ยเพลงหนังบนหลังควาย
ชื่นพระพรายโชยมา
แม้ว่าต้องการเพื่อนคุย
ฉันมีเจ้าทุยสนทนา
พูดจาตอบถามตามประสา
ลดเลี้ยวคันนาตามชอบใจ
สุขใจจริงหนอ เราไม่ง้อใครๆ
เจอะนางคนรักก็รับไป
เป่าขลุ่ยสอดคล้องนางร้องไป
ขี่ควายชมฟ้าเพลินตาเพลินใจ
จันทร์แจ่มใสเต็มดวง
อยู่นาเดือนหงาย
เราขี่ควายพาควง
แต่หนุ่มชาวเมืองหลวง
พาคู่ควงเปลืองครัน
อยู่กรุงอยู่นา ไอ้มันก็ฟ้าเดียวกัน
ขี่ควายขี่เก๋งก็เหมือนกัน
ก็พระจันทร์ดวงเดียว
เขาว่ารถยนต์สบาย
ฉันว่าแพ้ควายแท้เทียว
อยู่กรุงไปไหนให้หวาดเสียว
ปรู๊ดปร๊าดโครมเดียวเราก็ตาย
ต้นข้าวอ่อนพริ้ว
ชูยอดริ้วเรียงราย
ค่อยแช่มค่อยช้อยค่อยเยื้องกาย
ขี่ควายแช่มช้าประสาควาย
อยู่นาสุขแสนเมืองแมนกรายๆ
เดือนก็หงายพอกัน
นางเสียงหลง[ C ]
ลาลาลา
แว่วสำเนียง เอียงหู
ก็รู้ว่านาง ช่างสุขจัง
ลูกจ้าง คนถางไร้
แอบปองรัก น้องสาว บนเขาใหญ่
พี่สุขใจ เมื่อได้ ยินเสียงนาง
ลาลาลา
เฝ้าเหม่อมอง นวลน้อง บนเขาชัน
จิตผูกพัน ทุกวัน ไม่เว้นว่าง
เธอเป็นใคร อยู่ไหน นะเอวบาง
อย่าปิดบัง อำพราง เลยเนื้อเย็น
ลาลาลา
เจ้าคนดี หลอกพี่ ดั่งผีอำ
อย่าใจดำ มัวทำ เป็นล้อเล่น
เสียงสะท้อน กระดอน จากเขาเด่น
พี่ยากเห็น หรือเป็น นางไม้ป่า
ลาลาลา
โอ้โฉมยงค์ พี่หลง แค่เสียงเธอ
พี่พร่ำเพ้อ ถึงเธอ เจียนบ้า
เหตุไฉน จึงไม่ เวทนา
พี่คอยหา อนงค์ หลงเสียงนาง
ลาลาลา
โอ้โฉมยงค์ พี่หลง แค่เสียงเธอ
พี่พร่ำเพ้อ ถึงเธอ เจียนบ้า
เหตุไฉน จึงไม่ เวทนา
พี่คอยหา อนงค์ หลงเสียงนาง
ลาลาลา