เพลง : นาฬิกาปลุก
ศิลปิน : ไมยราพ

เสียงนาฬิกาที่มันดังกระทบหู
ฉันเคยฟังมันว่าเป็นเพียงแค่เสียงขู่
ฉันไม่ยอมก้มหัวฉันเลยข่มตาสู้
ฉันจับผ้ามาคุมหัวทั้งที่ไม่เปิดตาดู
แต่ว่าหูยังฟังกับเสียงที่ดัง
เหมือนเสียงระฆังเมื่อถึงวันจันทร์
มันเป็นเสียงที่ปลุกให้ฉันตื่นจากความฝัน
และมันเป็นเสียงที่บอกว่าเมื่อวานคือความหลัง
หลังจากลุกจากเตียงมันก็เป็นกิจวัตร
เหมือนกับเขียนหนังสือไม่รู้จะกี่บรรทัด
แต่ว่ากี่โรงเรียนฉันมองมันเป็นนาฬิกาปลุก
ลุกจากโต๊ะเรียนพักเขียนบอกเวลาหยุด
อ้า มีสัมภาระอยู่เต็มบ่า
กับเหงื่อบนใบหน้าที่โคตรจะเต็มกว่า
เหมือนต้นไม้มาปกคลุมฉันซะเต็มป่า
มองที่ประตูมีแสงอาทิตย์ที่เด่นจ้า
หลังจากปิดห้องแล้วล็อคกลอน
เปิดเพลงเบา ๆ แล้วทิ้งตัวลงพร้อมนอน
อยากจะปลุกฉันต้องทุบประตูด้วยค้อนปอนด์
ฉันติดอยู่ในห้วงที่เอาทุกอย่างมาย้อนมอง
อยากจะลืมแสงที่อยู่ปลายอุโมง
เหมือนกระรอกที่ออกมาจากโพรง
แต่ฉันเป็นกระรอกที่จะกลับไปในโพรง
นอนอยู่ในโพรงไม้ที่อยู่กลางกองโคลน
เสียงนาฬิกา มันปลุก แต่ไม่อยากลุกจากเตียงสักเท่าไหร่
อยากจะหลับตาลืมทุกกฎใด ๆ อยากจะละภาระแล้วหลับไป