เพลง : ลำล่อง...บ้านเฮาหนาวแล้วบ่
ศิลปิน : มนต์แคน แก่นคูน

ล่ะมาบัดนี้ ยามมีฝนสั่งฟ้า
เอิ้นลาหมู่เด้อฝูงปลา
ข้าวอยู่นาขจีเขียว
ก่องใบยามลมต้อง
ล่ะน้ำเต็มนาปลามาบ้อน
มาออนซอนขึ้นมันม่วน
ล่ะฟังเสียงฟ้าฮ้องฮวน
คือสิลาจากแล้ว
ว่าปีหน้าจังพบกัน เอ๋ย
ล่ะทุ่งอีสานยามนี้นั้น
เห็นแล้วม่วนชวนหลงใหล
ยืนคันแทแนมไกลไกล
นกไก่นาถลาร่อน
ล่ะเบิ่งพุ้นแหม
พ่อใหญ่สาเพิ่นลงต้อน
ไปดักปลาบ่อนนาลุ่ม
ข้าวแตกกอเขียวจุมกุ่ม
เสียงปลาเข็งดีดบ้อน
ปลาซิวน้อย
กะแฮงหลาย เอ๋ย
ล่ะคิดฮอดเด้
คิดฮอดน้องและอ้าย
ผู้ไกลถิ่นดินอีสาน
ไปทำงานอยู่เมืองไกล
อยู่จั่งใด๋เอ๋ยน้อทางพุ้น
ล่ะข่าวทีวีซางมาวุ่น
มีหลายซุมวุ่นหลายฝ่าย
ล่ะคันลำบากอยู่เมืองใหญ่
กลับอีสานบ้านเฮา
มากินข้าวแม่นบายปลา
ล่ะอยู่บ่อนใด๋ในแผ่นหล้า
สิสุขทอดอกเฮือนเฮา
ยามใจเหงาให้คืนนา
จ้ำป่นปลาก็สุขล้น
ชีวิตคนไทบ้าน
คนอีสานเว้ากันง่าย
มาเบิ่งเด้อ
ยามตะเว็นค่อยบ่าย
กอข้าวเขียวแสงแดดต้อง
โอ้ยมองแล้วกะแฮงงาม
ล่ะฝูงหมู่ปลาเต้นตื่นน้ำ
คันแทกิ่วสิบืนหนี
ปลาข่อตี้บืนตกหลุม
พ่อใหญ่สาเพิ่นดักไว้
ล่ะแถวนาเทิงนาใต้
แนมไปไสน้ำล้นปรี่
เสียดายเด้
ปลาลูกคอกกะลงหลี่
เสียงพ่อลุงแม่ป้า
เพิ่นถามทวงแม่นข่าวคราว
ล่ะถามข่าวถึงลูกเต้า
สิมาบ่ออกพรรษา
ฝากเงินมาให้พอปุ๋ย
แหน่บ่หนอลูกชายต้น
ล่ะหน่อยบ่โดน
เสียงกลองแลงญาคูเจ้า
ดังมาก้องฮวนฮวน
ได้ฟังแล้วซางมาม่วน
คือดนตรีกล่อมทุ่ง
เอ๋ยฟังแล้วแฮงสะออนเอ๋ย
ล่ะนี่หล่ะคำค่าก้อน
ท้องถิ่นดินอีสาน
เป็นวิมานของคนจน
แม่นนั่งโพนกะสุขล้ำ
ล่ะยามฝนลาปลาพอน้ำ
ไหลลงซออยู่ก้นหลี่
กลับมาเด้อน้องพี่
แต่งชุดสีน้อโก้โก้
มาเดินผ่าย
ม่ายท่งนาเด้อคนไคเด้อ
เด้อแฟนเด้อ