เพลง : มืดมน
ศิลปิน : ย้อนยุคโฟเอส
มีถนน รถยนต์จึงได้มี
เศรษฐีเขาจึงชอบขี่รถยนต์
เทวดาให้ผมเกิดมาเป็นคน
โอ้ยยากจน แต่ถนนผมก็มี
แม่หน้ามนไม่หน้าเป็นคนลืมตัว
เป็นเมียน้อยเจ้าสัว
น้องทำตัวเห็นเศรษฐี
เจ้าลืมซุ้มกับเฮือนไม้ต่ำ
เด็ดใบบอนช้อนน้ำ
ดื่มร่วมกับพี่
ไม่หน้าจะปลื้มหลงลืมตัวตน
พอร่ำรวยลืมจน
นึกว่าตนมั่งมี
น้องยอดรัก
ครั้งเมื่อเจ้าอยู่นา
แล้ววาดภาพหลับตา
นึกถึงเมือห้าหกปี
ใส่เสื้อดอกยังนุ่งตราตรึง
แม่ขวัญใจเข้ากรุง
เดี๋ยวนี้น้องนุ่งดีดี้
มาเยี่ยมบ้านน้อง
บอกไม่รู้จักควาย
ถามแม่ว่าตัวอะไร
แม่ขาช่วยบอกหนูที
เจ้ารู้ไหมพี่ตามไปเมืองกรุง
เมื่อน้องมาคุยฟุ้ง
ว่าน้องกำลังมั่งมี
มีบ้านอยู่สวยหรูยิ้มสง่า
บ้านทาสีฟ้าม่านผ้ากำมะหยี่
พี่ถามเขาดู
พี่จึงได้รู้เรื่องราว
เขาว่าไม่ใช่บ้านเจ้า
เป็นบ้านเช่าของผู้ดี
รวยหรือจนมันก็ไอ้คนคือกัน
อย่ารังเกียจเดียดฉัน
มาแบ่งชั้นจนมี
รวยล้นฟ้าหรือกะลาขอทาน
มันก็ไอ้ตายเหมือนกัน
เมื่อครบวันถึงที่
จะหงษ์หรือกาก็วาสนาของตน
อย่าลืมเชื้อชาติของคน
ควรวางตนให้พอดี
รวยหรือจนมันก็ไอ้คนคือกัน
อย่ารังเกียจเดียดฉัน
มาแบ่งชั้นจนมี
รวยล้นฟ้าหรือกะลาขอทาน
มันก็ไอ้ตายเหมือนกัน
เมื่อครบวันถึงที่
จะหงษ์หรือกาก็วาสนาของตน
อย่าลืมเชื้อชาติของคน
ควรวางตนให้พอดี
มีถนน รถยนต์จึงได้มี
เศรษฐีเขาจึงชอบขี่รถยนต์
เทวดาให้ผมเกิดมาเป็นคน
โอ้ยยากจน แต่ถนนผมก็มี