เพลง : ทหารพิการรัก
ศิลปิน : เกื้อ อุสาหะกานนท์

ฉันเองต้องถูกญาติเธอกีดกัน
เพราะตัวฉันมันพิการอย่างนี้
ไปรบกลับมาแขนขาไม่ดี
เพราะเป็นหน้าที่
ชาติชายอย่างฉัน
..แล้วเธอต้องกลับ
พบความอับอาย
ฉันมีร่างกาย
ไม่เหมือนก่อนนั้น
เธอเหมือนนางฟ้า
สวยผ่องพรรณ
เป็นนางพยาบาล
ที่งามทั้งกายและใจ
ฉีดยาให้ฉันตายไปเถิดหมอ
นี่เป็นคำขอร้องของคนไข้
แม้เราจะเคยรักกันเพียงใด
ฉันก็คงไม่ ให้ความสุขสม
..ขอเธอจงปล่อยฉันไว้ห่างตา
เห็นเธอยิ่งพาหัวใจขื่นขม
ฉันนี้อยู่ไปเปลืองน้ำเปลืองนม
ใจร้าวระบม
เกินกว่าจะพยาบาล..


..ฉีดยาให้ฉันตายไปเถิดหมอ
นี่เป็นคำขอร้องของคนไข้
แม้เราจะเคยรักกันเพียงใด
ฉันก็คงไม่ ให้ความสุขสม
ขอเธอจงปล่อยฉันไว้ห่างตา
เห็นเธอยิ่งพาหัวใจขื่นขม
ฉันนี้อยู่ไปเปลืองน้ำเปลืองนม
ใจร้าวระบม
เกินกว่าจะพยาบาล..