เพลง : โรคแพ้ความสวย
ศิลปิน : รุ่ง สุริยา

ลูกสาว ใครหนอ
คิ้วต่อ คอปล้อง
ดูน่อง
เรียวเหมือนดัง ปลี-กล้วย
นงคราญ
ยิ้มหวาน เสียด้วย
เอวองค์ทรงสวย
เหมือนดั่งนางฟ้า.
ได้กอด สักคืน
น่ะคงจะชื่น ทั้งปี
ได้จูบ สักที
น่ะคงจะดี เป็นบ้า
เพียงแต่โฉมตรู
ชายหู ชายตา
พี่ยังเก็บมา
เป็นปลื้ม คนเดียว
..ลูกสาว ใครหนา
เห็นหน้า นึกรัก
งามนัก
ชักอยากตาม ไปเกี้ยว
บังเอิญ น้องเดินฉายเดี่ยว
ไม่ยัก กะเสียว
พวกแมง กะแท้.
.น่าแปลก เสียจริง
เจอะผู้หญิง วิไล
หัวจิต หัวใจ
หวั่นไหว เจียนแย่
นักเลงหัวไม้
ฉันไม่ เคยแคร์
กลับมาอ่อนแอ
แพ้คน สวยๆ.
.นะโม นะมิง
อีมัสมิง กาโย
หัวใจสิงห์โต
เสกเข้ามาช่วย
เลยเป่า คาถา มหา ระรวย
หัวใจเฮงซวย
กลัวคนสวย เหมือนเดิม
..ลูกสาว ใครหนา
เห็นหน้า นึกรัก
งามนัก
ชักอยากตาม ไปเกี้ยว
บังเอิญ น้องเดินฉายเดี่ยว
ไม่ยัก กะเสียว
พวกแมง กะแท้.
.น่าแปลก เสียจริง
เจอะผู้หญิง วิไล
หัวจิต หัวใจ
หวั่นไหว เจียนแย่
นักเลงหัวไม้
ฉันไม่ เคยแคร์
กลับมาอ่อนแอ
แพ้คน สวยๆ.
.นะโม นะมิง
อีมัสมิง กาโย
หัวใจสิงห์โต
เสกเข้ามาช่วย
เลยเป่า คาถา มหา ระรวย
หัวใจเฮงซวย
กลัวคนสวย เหมือนเดิม.
(พูด)เฮ้อ เจ็บใจจริงๆ
เห็นหญิงสวยๆ
แล้วใจมันฝ่อเชีย!