เพลง : พ่อ
ศิลปิน : รุ่ง สุริยา

เมื่อพ่อยังอยู่
ไม่รู้จักคำว่าอด
ชีวิต ไม่เคยรันทด
คำว่าอด สะกดไม่เป็น
พ่อเป็นเสาหลัก
ปลูกต้นรัก ให้ลูกได้เห็น
อิ่มเช้า อิ่มเย็น
อิ่มไม่เว้น เลยซักเวลา.
บ้าน เรา
คลอเคล้าด้วยเสียงดนตรี
ดอกรักเบ่งบานเต็มที่
ไม่มีวี่แววโศ กา
แม่นั่งตัวกลม
ตัดซอยผมให้น้องโสภา
สวรรค์ในบ้านสีฟ้า
น้ำตา ไม่เคยกระเซ็น.

เมื่อพ่อไม่อยู่
เริ่มรู้จักคำว่าอด
ชีวิตผิดกันไปหมด
อนาคต ก็มองไม่เห็น
แม่นั่งคอตก
นรกเกิดขึ้นทั้งเป็น
อดเช้า อดเย็น
อดไม่เว้น เลยซักเวลา.
บ้าน เรา
เงียบเหงาไร้เสียงดนตรี
ดอกโศกเบ่งบานเต็มที่
เห็นมีแต่คราบน้ำตา
ขาดร่มโพธิ์ทอง
ปากและท้องก็ร้องฎีกา
พ่อรู้บ้างไหมพ่อจ๋า
คำว่าอด สะกดทุกวัน