เพลง : ดวงตาสวรรค์
ศิลปิน : ละคร ดวงตาสวรรค์


หากแม้นดวงตา จากฟ้ามีจริง
ไยจึงทอดทิ้ง ปล่อยฉันอย่างนี้
ให้เมฆและหมอก ปิดบังทางที่ดี
ชีวิตฉันมี แต่ร้อนรน
สุขไม่เคยพอ เสพขอเรื่อยไป
เป็นความผิดใคร ที่ฉันสับสน
เหลียวหาไม่มี ไม่มีใครสักคน
ที่จะปลอบโยน ให้หัวใจ
อยากร้อง ร้องให้ก้องฟ้า
เมตตาแก่ฉัน ถ้าบนนั้นยังมีใคร
ช่วยนำชีวิต ที่ผิดและร้ายไป
ให้โอกาสฉันสักครั้ง
ชักนำสู่ทางกว้างไกล
อย่าปล่อยฉันไว้ ให้ใจกระเจิง
สุดท้ายปลายทาง อ้างว้างเหลือเกิน
ใครๆต่างเมิน เดินพบหลบหนี
สายเกินสุกแก้ หากดวงตาสวรรค์มี
ชาติหน้าช่วยชี้ หนทางสุขสันต์


อยากร้อง ร้องให้ก้องฟ้า
เมตตาแก่ฉัน ถ้าบนนั้นยังมีใคร
ช่วยนำชีวิต ที่ผิดและร้ายไป
ให้โอกาสฉันสักครั้ง
ชักนำสู่ทางกว้างไกล
อย่าปล่อยฉันไว้ ให้เศร้าอย่างนี้
สุดท้ายปลายทาง อ้างว้างเหลือเกิน
ใครๆต่างเมิน เดินพบหลบหนี
สายเกินสุกแก้ หากดวงตาสวรรค์มี
ชาติหน้าช่วยชี้ หนทางสุขสันต์