เพลง : แตงเฉาตาย
ศิลปิน : ไวพจน์ เพชรสุพรรณ


ตั้งแต่ รังสิต
ไปจนติด บางปะอิน
พหล โยธิน
มีของกิน ไม่น้อย
แม่ค้า หน้าหวาน
ตั้งร้าน แผงลอย
ปากนิด จมูกหน่อย
มานั่งร้อย พวงมาลัย
สะพาน รังสิต
เชื่อมติด ใต้เหนือ
มีก๋วย เตี๋ยวเรือ
ตั้งแต่เหนือ จรดใต้
วันเสาร์ วันอาทิตย์
แฟนเขาติด มากมาย
แต่เดี๋ยวนี้ เขาย้าย
เลิกขาย ริมคลอง

ที่ริมทาง ระหว่างที่กล่าว
มีแม่ค้าสาว หน้าขาวผิวผ่อง
ผัดหน้า ทาแป้งเสียแดง
นั่งร้าน ขายแตง
อยู่ที่ ริมคลอง
ฝานแตง แดงแดงเป็นแผ่น
เหมือนหนึ่ง เชิญแฟน
ให้ชิม ลิ้มลอง
รอยยิ้ม เหมือนน้ำ ผึ้งหยด
ทำให้ผม ไวพจน์
ต้องจอดรถ ลงไปมอง
แตงเล็ก แตงใหญ่
วางขาย เป็นตับ
เจ้าของ ต้อนรับ
ด้วยรอย ยิ้มย่อง
ชาติเจ้าชู้ ประตูดิน
ผมไม่ได้ซื้อ แตงกิน
แต่อยากจะจีบ เจ้าของ
จึงแกล้งถาม เนื้อความในใน
ว่าแตงน้อง สองใบ
น้องจะขาย ไหมน้อง
เพลินคุย อยู่กับ แม่ค้า
นั่นเจ้าของ แตงมา
ตั้งท่า คอยจ้อง
ไม่พูดจา ไว้ท่า อมภูมิ
ในมือ พ่อหนุ่ม
นั้นกุม ไม้พลอง
แม่ค้า แถวนี้
นั้นคงจะมี เจ้าของ
ลาก่อน นะน้อง
โอ้แม่แตง เฉาตาย
ตั้งแต่ วันนั้น
ผมผ่าน ไปมา
ไม่เคยมองหน้า แม่ค้าคนไหน
เพราะเบื่อ รอยยิ้ม
ทำให้อิ่มหัวใจ
ล้วนแต่แตง เฉาตาย
เจ้าของ เธอ มี