เพลง : นิทรรศการน้ำตา
ศิลปิน : ว่าน ธนกฤต
อัลบั้ม : Alonevera

ตื่นมาพบเรื่องของวันใหม่
ยิ่งโตยิ่งวุ่นวาย เพราะใจเป็นของวันเก่า
ทุกครั้งที่คิดทบทวนเรื่องชีวิตคนอย่างเรา
ก็ทำให้รู้ว่าทั้งหมดนี้โชคดีแค่ไหน

ตลอดชีวิต ฉันมีเสียงเพลงใกล้กันดั่งเพื่อนข้างกาย
ต้องตื่นมาพบ ทั้งวันที่ดี และวันที่เป็นผู้ร้าย
จังหวะชีวิต นั้นมีขึ้นลงทุกคนเกิดมาก็ต้องตาย
แทนที่จะร้องฟูมฟาย ลองหาความสุข ให้พบ

ยิ่งได้รู้ว่าโลกกว้างใหญ่
ยิ่งไม่อยากไปไหน เพราะรู้มีใครรออยู่
ยิ่งคว้าความรักยิ่งไกลออกไป ยิ่งใจหดหู่
แต่กลับได้รู้ว่าความสุขนั้นมันอยู่ที่ไหน

ตลอดชีวิต ฉันมีเสียงเพลงใกล้กันดั่งเพื่อนข้างกาย
ต้องตื่นมาพบ ทั้งวันที่ดี และวันที่เป็นผู้ร้าย
จังหวะชีวิต นั้นมีขึ้นลงทุกคนเกิดมาก็ต้องตาย
แทนที่จะร้องฟูมฟาย แค่ยิ้มให้มันอีกครั้ง

ตลอดชีวิต ฉันมีเสียงเพลงใกล้กันดั่งเพื่อนข้างกาย
ต้องตื่นมาพบ ทั้งวันที่ดี และวันที่เป็นผู้ร้าย
จังหวะชีวิต นั้นมีขึ้นลงทุกคนเกิดมาก็ต้องตาย
แทนที่จะร้องฟูมฟาย ลองหาความสุข ให้พบ

จนถึงวันนี้ ก็ยังร้องเพลง แบบไม่ต้องการคนฟังมากมาย
แค่คนที่รัก ให้ทุก ๆ วันของฉัน ไม่ต้องเดียวดาย
ไม่ว่าพรุ่งนี้ เส้นทางของเรา จะพบเจอหรือต้องแยกย้าย
ไม่เจอก็ไม่เป็นไร แค่เราสุขใจ เหมือนเสียงเพลง