เพลง : เงาอโศก
ศิลปิน : วินัย จุลบุษปะ


ค่ำคืนราตรีที่มีดวงเดือน เด่น
ลำยองผ่องเพ็ญเห็นไกล
แวบวับดวงดาวพราวพร่างกระจ่าง ไป
น้อมนำให้หัวใจไหวหวั่น
เยือกเย็นสายลมพลิ้วพรมต้องใบ โศก
สะท้านกิ่งโยกครืนครั่น
สองรักเคลียคลอพะนอไม่ห่าง กัน
คำรำพันรักกันจนตาย
รำพึงรำพันกันเอย
ชู้เชยรักยังฝังใจไม่หน่าย
รักร้อนสุดถอนคลอนคลาย
รสล้ำฉ่ำหวานลืมตาย
ดูดดื่มไม่อายใครฟัง
สุขสันต์นั้นใดหรือได้เปรียบปาน เท่า
รสรักใต้เงาไม้บัง
ฉันนั้นเคียงเธอปรนเปรอสวาท หวัง
รักประดังฝังใจให้จำ
แก้มแขนคิ้วคางหาจางห่างกัน ไม่
เพลินพิศติดใจน้อมนำ
แย้มยิ้มอิ่มเอมเปรมใจใคร่ฝาก คำ
หวานชุ่มฉ่ำฉันจำไว้มั่น
สุดแสนสำราญหวานชื่นรื่นเร้า ใจ
ในเงาโศกใต้แสงจันทร์
ฝังรักรวมใจในเงาอโศก นั้น
กลางดวงจันทร์รักมั่นไม่เลือน
อาวรณ์อาลัยในทรวง
แสนห่วงขออย่ารักลวงเลยเลื่อน
รักรู้คู่เคล้าเร้าเตือน
ราตรีท่ามกลางดวงเดือน
รักไม่บิดเบือนเลือนหลง
ใฝ่ฝันกันไปรักไม่เปลี่ยนแปลง แน่
หวังรักเฝ้าแลเหลียวพะวง
ถึงฟ้าและดินจะสิ้นถล่ม ลง
รักยังคงซื่อตรงต่อกัน