เพลง : ช้อนนาง
ศิลปิน : วินัย จุลบุษปะ

เห็น ช้อนนาง
.พลางถอนทรวงสะท้อน.
.นึกถึงความก่อน
.ยามที่พี่ ช้อนนาง.
.เจ้า สะเทิ้น
.ยิ่งเชิญพี่ช้อนไม่วาง
.พี่ เชย ช้อนพลาง
.พลิกนวลแก้มนางดอมดม
.หอม เนื้อ นาง
.ยังฝังกลางทรวงซึ้ง.
.เหมือนดังคืนหนึ่ง
.คืนที่ พี่ซึ้ง อารมณ์.
.แต่ คืนนี้
.ไม่มี นุ่มเนื้อ แนบชม
.ปวด ใจ ระทม
.เจียนขาดลอยลม รอน ๆ.
.โอ้ มือ ใคร หนอ
.ช้อน นาง พนอ
.เฝ้า คลอ เคียงนอน
.คงเชยชม
.เหมือน ยาม พี่ช้อน
.เขา ดี กว่าพี่วอน
.หรือ อย่าง ไร
.เถา ช้อนนาง
.มันระทาง ยามเลื้อย.
.เลื้อยไปเรื่อย ๆ
.เหมือน นางเลื้อยใจ
.พี่คงเคล้า
.เจ้ายัง ไม่ถึง หทัย
.เจ้า จึง เลื้อยไป
.จนไม่อาลัย มือเดิม

.โอ้ มือ ใคร หนอ
.ช้อนนาง พนอ
.เฝ้าคลอ เคียงนอน.
.คงเชยชม

.เหมือนยาม พี่ช้อน
.เขาดี กว่าพี่วอน
.หรือ อย่าง ไร
.เถา ช้อนนาง
.มันระทางยามเลื้อย.
.เลื้อยไปเรื่อย ๆ
.เหมือน นาง เลื้อยใจ
.พี่ คงเคล้า
.เจ้ายัง ไม่ถึง หทัย
.เจ้า จึง เลื้อยไป
.จนไม่อาลัย มือเดิม