เพลง : ทะเลบ้า
ศิลปิน : วินัย จุลบุษปะ

นั่งคนเดียว พลัดคู่
.เพ้ออยู่ ริมทะเล
.มองทะเล ว้าเหว่ทวี
.แต่ได้ยิน เสียงซ่า
.นึกว่า ดวงฤดี
.มองก็มี นที อันกว้างใหญ่
.ไม่มีใคร อยู่อีกเลย
.คู่เชย ก็ไม่มา
.แล้วอะไร ครึนซ่า
.มองหา อยู่ไหน
.ฟัง แล้วยัง ก้องไป
.พา ดวงใจ เวียนวน
.อ้อ ทะเลซัดซ่า
.ร้องบ้า ไปคนเดียว
.เออ ทะเล มิเปลี่ยว ใจจน
.ทุ่มตัวเอง ฟาดฝั่ง
.คลุ้มคลั่ง ในกมล
.คงจะมี ทุกข์ทนและหมองไหม้
.ฟาดตัวเอง อยู่ทำไม
.กลุ้มอะไร หนักหนา
.หรือทะเลเป็นบ้า ผวาหวาดไหว
.ฟัง แล้วยัง กลุ้มใจ
.พา อาลัย อาวรณ์
.เสียง ยังดังมา
.ทั้งวันเวลา ทะเลบ้าแน่นอน
.รักคง รานรอน
.มิเป็น อันนอน
.เสียงดังไม่หย่อน สักวัน
.แม้รักเรา อับปาง
.จะจืดจาง ร้างรา
.ฉันก็คงเป็นบ้า ผวาเช่นนั้น
.คง วิกล เช่นกัน
.คงจะรำพัน จนตาย
.อ้อ ทะเลซัดซ่า
.ร้องบ้า ไปคนเดียว
.เออ ทะเล มิเปลี่ยว ใจจน
.ทุ่มตัวเอง ฟาดฝั่ง
.คลุ้มคลั่ง ในกมล
.คงจะมี ทุกข์ทนและหมองไหม้
.ฟาดตัวเอง อยู่ทำไม
.กลุ้มอะไร หนักหนา
.หรือทะลเป็นบ้า ผวาหวาดไหว
.ฟัง แล้วยัง กลุ้มใจ
.พา อาลัย อาวรณ์
.เสียง ยังดังมา

.ทั้งวันเวลา ทะเลบ้าแน่นอน
.รักคง รานรอน
.มิเป็น อันนอน
.เสียงดังไม่หย่อน สักวัน
.แม้รักเรา อับปาง
.จะจืดจาง ร้างรา
.ฉันก็คงเป็นบ้า ผวาเช่นนั้น
.คง วิกล เช่นกัน
.คงจะรำพัน จนตาย