เพลง : หนุ่มซึงรอนาง
ศิลปิน : วีรพล คำมงคล


หยังมาน้อยอก หยังมาน้อยใจ๋
เกิดเป็นลูกป่อจาย
กลายเป็นจ่างซึงฮับจ้าง
ขึ้นรถลงเรือใต้เหนือก็จ้าง
โตยไปฮับจ้างน้องสาวจ่างซอ
น้องเป็นหน่อไม้อ้ายจะโตยเป็นก๋อ
น้องเป็นจ่างซอโตยเป็นจ้างซึงแอ้มข้าง
เหมือนพระกับนางบ่เกยห่างไกลน้อง
บ่เดี่ยวอี่น้องเปิ่นมีจื่อเสียง
เปิ่นหากินในเวียงเป็นนักร้องจื่อก้อง
อยู่สวนอาหารภัตตาคารบาร์ห้อง
อาเสี่ยเจิญน้องไปนั่งไปคุย
อาเสี่ยเงินนัก โอมมะลุกกุ๊กกุ๋ย
หวังกิ๋นปลาดุกอุยฉู่ฉี่แกล้มเหล้า
เปิ่นชอบจ่ายชอบเหมาเปิ่นจ่างเอาใจ๋น้อง
ไอ้หนุ่มจ่างซึงมายืนสึงใจเสีย
สาวจ่างซอมายเดียร์มาเยี๊ยะฮื้ออ้ายเสียเส้น
สาวซอสตริงเป็นนักฮ้องดาวเต้น
ดูต๊างม่วนเล่นแล้วตั๋วคนงาม
เมื่อตะก่อนนี้เกยมีอ้ายติดต๋าม
บ่าเดี่ยวคนงามตึงบ่ถามบ่เอิ้น
ไปควงคนมีเงินทำหน้าเหินเดินจุ้ย
เหลี่ยมโลกมายาจุ๊ใจ๋ขึ้นใจ๋ขวาง
เปิ่นจุ๊ฮื้อน้องหลงตาง
จนลืมหัวลืมก้น
หลวกบ่ตันเจิงทำหน หน ด้น ด้น
จะโดนซวามก้นแล้วจะน้ำตานอง
เปิ่นมีเมียแล้วจุ๊เอาน้องเป็นสอง
เป็นอะหลั่ยสำรองเป็นเมียสองเมียน้อย
แม่ศรีดำมอยเป็นห่วงสาวหน้อยน้องแต้
ไอ้หนุ่มจ่างซึ่งมันฮักหนึ่งบ่มีสอง
จะนั่งกองนอนกอง
รอจนน้องปิ๊กบ้าน
นั่งดีดซึงรอนางบ่เหนื่อยคร้าน
เฝ้าปากตางเข้าบ้านตั๊ดตี่ปื้นเก้าแก
จ่างซึงคนตุ๊กหัวใจ๋มันเป็นแผล
นั่งส่องตาแลผ่อหนตางเข้าบ้าน
อ้ายจะรอตาหวานอยู่ตึงวันเน้อน้อง