เพลง : หมอลำครวญ
ศิลปิน : ศรัณย์ วัลลภ

มันเป็นอีหยัง
มาเป็นตาซัง แท้น้อง
แค่เขาเว้า ใส่กลอง
บ่เห็นเขาฮ้องแต่เขากลับดัง
บัดอ้ายนี่หนา
สรรหาลำมาให้ฟัง
เขาเว้าออกมาดังๆ
บ่เป็นตาฟัง สิดังจั่งใด
.ส่างเป็นลายต่าง
อ้ายเบิ๊ดหนทาง สิเว้า
จนว่าอ้าย อยากเซา
เขาว่าเพลงเฮาบ่ทันสมัย
บ่เหมือนก่อนนี้
รังสี เสรี สดใส
สายัณห์ ยอดรัก ศรชัย
เขาร้องทีไร ถูกใจคนฟัง
.แต่มายุคนี้
ปีสองพันกว่าๆ
เพลงลูกทุ่งบ้านนา
เขาเว้าเขาว่า บ่มีมนต์ขลัง
สตริง สะตอ
บ้านนอกเดี๋ยวนี้เขาฟัง
โรงละคร โรงหนัง
เขาบ่เปิดฟัง หมอลำจักเทื่อ
.อ้ายมาเคียดหลาย
มาเป็นตาหน่าย แท้หล่า
เพลงสตริง ออกมา
ถูกใจสาวนา มาโพดเอาเหลือ
หมอลำจั่งอ้าย
อยากตาย ใต้ต้นบักเขือ
มันเป็นตาหน่ายเอาเหลือ
เขาบอกว่าเบื่อ บ่ฟังหมอลำ

อ้ายมาเคียดหลาย
มาเป็นตาหน่าย แท้หล่า
เพลงสตริง ออกมา
ถูกใจสาวนา มาโพดเอาเหลือ
หมอลำจั่งอ้าย
อยากตาย ใต้ต้นบักเขือ
มันเป็นตาหน่ายเอาเหลือ
เขาบอกว่าเบื่อ บ่ฟังหมอลำ