เพลง : กอดแล้วบ่แต่ง
ศิลปิน : ศิริพร อำไพพงษ์

น้องโดนพี่กอด
โดนพี่กอด เมื่อคืนฟังลำ
เดือนคล้อยต่ำ
กลับจากฟังลำด้วยกันสองคน
พี่จูงมือน้องมา
ที่ศาลาข้างทางรถยนต์
นั่งคุยกันอยู่สองคน
น้องก็โดนพี่กอดฟรี ฟรี
แก้ตัวด้วยคำซึ้งใจ
พร้อมกับให้ถ้อยคำสัญญา
รำพันต่างต่างนานา
เมื่อพร้อมจะมาขอแต่งทันที
ขอเพียงได้กอด
เพียงได้กอดจั๊กหน่อยคืนนี้
หลงไว้วางใจพี่
เลยเสียทีโดนพี่กอดเต็มๆ
(ลำ) เต็มใจให่แขนพี่ชายซ้อนใส่
ย้อนความหลงเชื่ออ้าย
เชื่ออ้ายจนหมายมื้อแต่งงาน
กอดมื้อนั้น
มื้อใหม่ บ่ มาหา ซูนของมีราคา
แล้วเพิ่นป๋า บ่มาใกล้
โอ้ ว่าใจพี่เอ๋ย
หัวใจลืมง่ายจริงหนอ
กอดแล้วให้รอ ให้รอไม่มาขอแต่ง
เนื้อเนียนน้องนาง
ทุกอย่าง ที่แพง แพง แพง
ได้กอดฟรีแล้วลืมคำว่าแต่ง
นี่แสดงว่าจะแกล้งทำลาย
(ลำ) เสียทีได้งมงายกับพี่
เชื่ออีหลีจั่งได้
จั่งได้ ยอมอ้ายสู่แนว
กอดน้องแล้วจั่งแม่นเพิ่นทำเฉย
ทำทรงเป็นเลย เลย
ป่านบ่ เคยแท้น้ออ้าย
ไหล่พี่ก็ได้ชม เรือนผมพี่ก็ได้บาย
ไหล่พี่ก็ได้ชม เรือนผมพี่ก็ได้บาย
แก้มเนียนพี่ก็ได้จับ
เอวกระชับเข้าไปกอดแนบกาย
ไม่รักหรือจะยอมง่ายง่าย
ไม่รักหรือจะยอมง่ายๆ
ดูหรือใจอ้าย บ่มาใยดี
(ลำ) เสียฟรีจ้อยของแพงล้ำค่า
คืนได๋ดาวแจ่มฟ้า แจ่มฟ้า
น้ำตาย้อยอยู่ บ่ เซา
คึดฮอดเจ้าผู้เคยป่อนมือบาย
กอดแล้วลืมน้อชาย
ซางเอ็ดเป็น แท้น้ออ้ายเออ

ไหล่พี่ก็ได้ชม เรือนผมพี่ก็ได้บาย
ไหล่พี่ก็ได้ชม เรือนผมพี่ก็ได้บาย
แก้มเนียนพี่ก็ได้จับ
เอวกระชับเข้าไปกอดแนบกาย
ไม่รักหรือจะยอมง่ายง่าย
ไม่รักหรือจะยอมง่ายๆ
ดูหรือใจอ้าย บ่มาใยดี
(ลำ) เสียฟรีจ้อยของแพงล้ำค่า
คืนได๋ดาวแจ่มฟ้า แจ่มฟ้า
น้ำตาย้อยอยู่ บ่ เซา
คึดฮอดเจ้าผู้เคยป่อนมือบาย
กอดแล้วลืมน้อชาย
ซางเอ็ดเป็นแท้น้ออ้ายเออ