เพลง : หอบรักกลับบ้าน
ศิลปิน : เสถียร สุภากุล

หอมกลิ่นดอกมันปลา
ยามค่ำแลงมา
นกกาบินกลับรัง
โรยควันไฟไอดินกลิ่นฟาง
โอบกอดวิญญาณ
อีสานบ้านนา
เร่ไปขายแรงงาน
จนสุดทางฝันล้าแรงกลับมา
บ้านเฮายังมีข้าวมีปลา
มีดาวเถิงฟ้า
ให้แหงนมองคือกัน
..หอบใจใส่รักขึ้นบ้านเรา
พ่อแม่แก่เฒ่า
ยังเฝ้าคอยห่วงหา
อ้อมกอดแผ่นดินมารดา
ยังคงรอท่าซับน้ำตาลูกอีสาน
..ไป บ่ ซอดความฝัน
บ่ โชค บ่ หมาน
ก็ให้คืนเมือบ้านเฮา
ถ้าเจ็บปวด
เฮ็ดงานเป็นลูกจ้างเขา
ก็หอบศักดิ์ศรีหนีคืนถิ่นฐาน
กลับมาหอมผักกระแยง
เติมฮักเติมแฮง
พักนอนอยู่บ้าน
มาสร้างแปลง
เปลี่ยนแรงเป็นงาน
ให้ดอกเหงื่อบาน
ที่บ้านนาเรา
..ลมหนาวข้าวใหม่ปลามัน
ผู้เฒ่าเอิ้นขวัญ
ลูกหลานให้กลับมา
อยู่ กทม
หรือไปเมืองนอกเมืองนา
ว่างงานให้มา
เยี่ยมยามถามข่าว
สิจนสิรวยจั่งใด๋
แล่นไปอยู่ไส
ก็ บ่ คือบ้านเฮา
พเนจรไป
อยู่บ้านอื่นเมืองเขา
ป่วยไข้ใจเหงา
หวนคืนสู่เหย้าเฮือนชาน
..ไป บ่ ซอดความฝัน
บ่ โชค บ่ หมาน
ก็ให้คืนเมือบ้านเฮา
ถ้าเจ็บปวด
เฮ็ดงานเป็นลูกจ้างเขา
ก็หอบศักดิ์ศรีหนีคืนถิ่นฐาน
กลับมาหอมผักกระแยง
เติมฮักเติมแฮง
พักนอนอยู่บ้าน
มาสร้างแปลง
เปลี่ยนแรงเป็นงาน
ให้ดอกเหงื่อบาน
ที่บ้านนาเรา
มาสร้างแปลง
เปลี่ยนแรงเป็นงาน
ให้ดอกเหงื่อบาน
ที่บ้านนาเรา..