เพลง : เราคนจน
ศิลปิน : สดใส รุ่งโพธิ์ทอง

เรามันคนชาวนา
อยู่กับควาย
เรามันคนจนๆทนเดียวดาย
จะหน้าหนาวหน้าร้อน
ก็นอนหนาว
ขาดสาวนอนอยู่คู่หมาย
แน่แล้วตัวเราคงหนาวตาย
ไร้สายคู่กายแนบอุรา
..ก็ชาวนาหน้าดำ
กำด้ามเคียว
ใครจะมาแลเหลียวให้เกี้ยวพา
สู้ทนอาภัพจับคันไถ
ผิวกายดำคล้ำตามประสา
ตากฝนตากลมตรมอุรา
มีไอ้ทุยเล็มหญ้าอยู่ริมธาร
..ฟังเสียงพิณ
เสียงแคนแดนบ้านเรา
เสียงขลุ่ยเกี้ยวสาวดังกังวาล
เสียงแอ่วแว่วดังฟังไพเราะ
เสียงเสนาะหมู่เฮาชาวอีสาน
ไม่เคยหลงแสงสีที่โอฬาร
ภัตตาคารไม่เข้าเราคนจน..

..ขี่หลังควายครวญเพลง
แทนเก๋งงาม
ใครจะเกลียด
เหยียดหยามเราก็คน

ใครว่ากินข้าวเหนียว
เสี่ยวหนักหนา
ใครจะว่าจะด่าเราไม่สน
ขอเพียงน้องสงสารพี่สักคน
อย่าคิดชังคนจนกันนักเลย
..กลัวนารีหลงชายที่ร่ำรวย
อันนารีรูปสวยกลัวชวดเชย
เธอใฝ่ฝันนั่งรถเงินเป็นล้าน
คนจนเดินผ่านทำเฉย
ไร้รถเก๋งเงินถังอย่าหวังเชย
แม้เพียงเอื้อนเอ่ยคงน่าอาย
..เรามันคนจนจริง
ปองหญิงงาม
เลยโดนคน
เหยียดหยามอยู่ร่ำไป
คนรวยรวยเศรษฐีมีเงินถม
เรามันจนทนข่มน้ำตาไหล
นั่งรถเก๋งศักดิ์ศรีเกินขี่ควาย
สาวใดจะใฝ่มาคู่กา..