เพลง : จะรีบแก่ไปทำไม
ศิลปิน : สดใส รุ่งโพธิ์ทอง

มีบางครั้ง นั่งหันหลังพิงโอ่ง
สังขารอีตอนขาลง
ต้องนั่งปลง ทุกวัน
ที่ดำ มันก็กลับขาว
ที่ยาว มันก็กลับสั้น
ที่เคยแข็งขัน
ชักนับวันชอบกล
เหมือนเครื่องยนต์เริ่นคลอน
ใช้สังขารเปลือง
ฟ้าไม่เหลือง ไม่กลับบ้านนอน
ผมเอ๋ยอย่าเพิ่งหงอก
บอกมันก็ไม่ฟัง
ฟันเอ๋ย อย่าเพิ่งหัก
ทักมันก็ไม่ฟัง
หนังเอ๋ยอย่าเพิ่งย่น
บ่นมันก็ไม่ฟัง
ยุบมั่ง พองมั่ง
อนิจจังไม่แน่นอน
กลัวโดนหยาม
พบไม้งามขวานบิ่น
ต้องรีบหายากิน
ดึงความหล่อไว้ก่อน
งานหลักประจำ
หัวค่ำยังไม่ยากนอน
ร่อนเร่จร หาเพื่อนที่พอประทัง
ประสาคนยังมีไฟ
ยมบาลเจ้าขา
ขอเวลาผมอยู่หายใจ
โลกยังงามน่าแล เอ๊า!
จะรีบแก่กันไปทำไม

......music......
ผมเอ๋ยอย่าเพิ่งหงอก
บอกมันก็ไม่ฟัง
ฟันเอ๋ย อย่าเพิ่งหัก
ทักมันก็ไม่ฟัง
หนังเอ๋ยอย่าเพิ่งย่น
บ่นมันก็ไม่ฟัง
ยุบมั่ง พองมั่ง
อนิจจังไม่แน่นอน
กลัวโดนหยาม
พบไม้งามขวานบิ่น
ต้องรีบหายากิน
ดึงความหล่อไว้ก่อน
งานหลักประจำ
หัวค่ำยังไม่ยากนอน
ร่อนเร่จร หาเพื่อนที่พอประทัง
ประสาคนยังมีไฟ
ยมบาลเจ้าขา
ขอเวลาผมอยู่หายใจ
โลกยังงามน่าแล เอ๊า!
จะรีบแก่กันไปทำไม