เพลง : ลูกเทวดา วิ่งว่าว
ศิลปิน : สนุ๊ก คำมอด
เมดเล่ย์ ลูกเทวดา วิ่งเว้า
ลูกชายคนดีก่อนนี้มันมาดแมน
ลูกชายคนดีเดี๋ยวนี้มันบ่แม่น
เฮ็ดงานบ่เป็นยามเว็นพักสายตา
ยามแลงลงมาถ้าเบิ่ง
มันห่าว ไปเที่ยวเมิ้ดคืน
กลับมาเอายามเซ้า
ไปเที่ยวเมิ้ดคืนกลับมา มีแต่เมา
บ่ฟังคำเว้าบ่ฟังน้อคำจา
ลูกเอยลูกหล่า พญา
ของแม่ มื้อหนึ่ง มื้อหนึ่ง
เวียกงานบ่เคยแล
มื้อหนึ่งมื้อหนึ่งขี้คร้าน
คักแท้ รีดไถแต่เงินแม่
เด่มือและฮ้ายใส่
ขั่นบ่ได้ดังใจกะเคียด
มันโกรธาแมะแมะขอตังค์
จั๊กหยังยามเห็นหน้า
แมะแมะขอตังค์ต้องถวาย
ลูกเทวดาอย่าให้เพิ่นได้โกรธา
เดี๋ยวโลกาสิบรรลัย สิบรรลัย
เทวดาของแม่ เทวดาของแม่
(เทวดาของแม่ เทวดาของแม่)
บรรทมสำราญแท้ ลูกฮักลูกแพง
(บรรทมสำราญแท้ ลูกฮักลูกแพง)
ลูกเทวดา ลูกฮักลูกแพง
(ลูกเทวดา ลูกฮักลูกแพง)
ลูกฮักลูกแพง ลูกค้ำลูกคูณ
(ลูกฮักลูกแพง ลูกค้ำลูกคูณ)
ลูกชายเทวดา เกิดมาบ่สนใจ
ลูกชายเทวดาเกิดมา บ่เอาไผ
แต่งแต่รถมอเตอร์ไซด์
เท่ห์ไปก็เท่ห์มา
ให้ไทบ้านเขาส่าไปทั่ว
เมิ๊ดบ้านโทรศัพท์คุยสาว
แม่เอ้ย เป็นวันๆ
โทรศัพท์คุยสาวแม่เอ้ย จนรำคาญ
ขี่รถเลาะบ้าน แปร๊นๆฮอดโรงเรียน
เฮ็ดให้สาวกระโปรงเหี่ยน แนมเบิ่ง
ว่าบ่ได้ เที่ยวงานยามใด
มอเตอร์ไซค์กวนเมือง
เที่ยวงานยามใดขึ้นชื่อ ลือเลื่อง
มันซอบหาเรื่องหน้าฮ้านหมอลำ
ขวดลอยเป็นประจำมันเท่ห์
มันสะใจ แม่สอนแม่ว่า
เทวดาก็ฮ้ายใส่
แม่สอนแม่ว่ารำคาญ ตะคอกใส่
(โอ้ยบักเทวดาใหญ่
บาดสุดท้ายบ่หวิดแม่ บ่หวิดแม่)
เทวดาของแม่ เทวดาของแม่
(เทวดาของแม่ เทวดาของแม่)
ลูกฮักลูกแพง ลูกฮักลูกแพง
(ลูกฮักลูกแพง ลูกฮักลูกแพง)
ลูกค้ำลูกคูณ ลูกค้ำลูกคูณ
(ลูกค้ำลูกคูณ ลูกค้ำลูกคูณ)
เทวดาของแม่ เทวดาของแม่
(เทวดาของแม่ เทวดาของแม่)
โอ้ย ลูกชายบังเกิดเกล้าอีหลี่ตั๊วนี่.
เพลงที่2วิ่งว่าว F
คำมอด พรขุนเดช
เละตุ้มเป๊ะ ล่ะล่ะเละตุ้มเป๊ะ
ล่ะเละตุ้มเป๊ะ ล่ะล่ะเละตุ้มเป๊ะ
ล่ะล่ะเละตุ้มเป๊ะ ล่ะล่ะเละตุ้มเป๊ะ
ล่ะล่ะเละตุ้มเป๊ะ ล่ะล่ะเละตุ้มเป๊ะ
ใจ๋ เอ้าใจ๋ใจ๋ใจ๋ เอ้า ใจ๋ใจ๋ใจ๋ เอ้า ใจ๋ใจ๋ใจ๋
หน้าหนาวนอนเฝ้าข้าวฟ่อน
กระท้อมนาดอน เห็นหลังคาโด่เด่
ผักแว่นลัดหวอง อยู่กระหนองกลางนา
ไปเด็ดยอดมาล่ะกินกันมุ่นเม
ไม่เคยลำบาก เรื่องปากเรื่องท้อง
ปลาตามลำคลองถมถืดถมเถ
ปลาหลดมุมนาล่ะได้มาครึ่งชาม
ต้มใส่ใบมะขามกินกันข่วยเข
น้ำพริกมีมะกอก จิ้มดอกสะเดา
ข้าวคั่วลาบเทา ล่ะใส่น้ำปลาพอเป๊ะเป๊ะ
สาโทนาวานล่ะทำกันสองตุ่ม
ซุกไว้ในพุ่มกอไผ่ใบโพ๊ะเพ๊ะ
ไปตักมารินกินคนละกระป๋อง
เอาจนพี่ล่ะกะน้อง เมาซวนเมาเซ
เอ้า เละตุ้มเป๊ะ ล่ะล่ะเละตุ้มเป๊ะ
ล่ะเละตุ้มเป๊ะ ล่ะล่ะเละตุ้มเป๊ะ
ล่ะล่ะเละตุ้มเป๊ะ ล่ะล่ะเละตุ้มเป๊ะ
ล่ะล่ะเละตุ้มเป๊ะ ล่ะล่ะเละตุ้มเป๊ะ
ใจ๋ เอ้าใจ๋ใจ๋ใจ๋เอ้า ใจ๋ใจ๋ใจ๋ เอ้า ใจ๋ใจ๋ใจ๋
เมื่อครั้งนำอีนางวิ่งว่าว
ล่ะจำได้ไหมเล่ากะทุ่งหัวทะเล
ให้พี่คนวิ่งให้อีนางคนส่ง
พอถึงสายธงก็ติดลมถมเถ
พี่สาวน้องชัก พี่ชักน้องสาว
เอ้า สาวสาวสาว เอ้า ชักชักชัก
เอ้า ชักชักชักเอ้า สาวสาวสาว
เอาจนด้ายสายว่าว ล่ะพันกันมุ่นเม
พี่เคยนำนางฟังเสียงธนู
เสียงดังเข้าหูยามลมหันเห
ว่าวพู่ล่ะธนูใบลาน
เสียงดังสนั่นล่ะมีมนต์มีเสน่ห์
เอ้า เดิ๊ดเดิ๊ดเดิ่น ดะดี๊ เดิ๊ดเดิ๊ดเดิ่น
เอ้า เดิ๊ดเดิ๊ดเดิ่น ดะดี๊ เดิ๊ดเดิ๊ดเดิ่น
ดะดี๊ เดิ๊ดเดิ๊ดเดิ่น เดอดีเดิ๊น เดอดีเดิ๊น
เดอดีเดิ๊น เดอดีเดิ๊น เดอดีเดิ๊น เดิดเดิด
ใจ๋ เอ้าใจ๋ใจ๋ใจ๋ เอ้า ใจ๋ใจ๋ใจ๋ เอ้า ใจ๋ใจ๋ใจ๋
หน้าหนาวนอนลาน พากันนอนหลับ
เลยมานึกวาดภาพ เอาเมื่อครั้งบุพเพ
บางค่ำบางคืนล่ะก็นอนตาแข็ง
ชวนหล่อนนอนตะแคง ดูดาวมีตะเข้
ดาวตะเข้หัวเรลงตะแคง ละตะวันใกล้แจ้ง
มันเป็นเรื่องจำเจ พอว่าวหมดลมก็จิอ่วยหัวลง
ล่ะต้องวิ่งลงท่ง เอาจนเอวนี้กระเท้
พี่สาวน้องชัก พี่ชักน้องสาว
เอ้า สาวสาวสาว เอ้า ชักชักชัก
เอ้า สาวสาวสาว เอ้า ชักชักชัก
เอาจนว่าวตกสักหัวปักดินเด่
ก็หวนมาคิดว่าชีวิตคนเรา
นี่มันคล้ายกันกะว่าวมีว่อนมีเว
เวลามีลมนี้ก็เชิงขึ้นลอย
เวลาลมน้อยนี้ก็หมดนะเสน่ห์
เวลาเงินจางพวกนางนี้ก็จาก
แม้แต่คนรักมันยังมารวนเร
ไม่มีหน้าไหนล่ะจะใหญ่ยืนยง
มีขึ้นมีลง เหมือนกับลำน้ำทะเล
เอ้า เดิ๊ดเดิ๊ดเดิ่น ดะดี๊ เดิ๊ดเดิ๊ดเดิ่น
เอ้า เดิ๊ดเดิ๊ดเดิ่น ดะดี๊ เดิ๊ดเดิ๊ดเดิ่น
ดะดี๊ เดิ๊ดเดิ๊ดเดิ่น เดอดีเดิ๊น เดอดีเดิ๊น
เดอดีเดิ๊น เดอดีเดิ๊น เดอดีเดิ๊น เดิดเดิด
ใจ๋ใจ๋ใจ๋ใจ๋ใจ๋ ใจ๋ใจ๋ใจ๋ใจ๋ ใจ๋ใจ๋ใจ๋ใจ๋