เพลง : กล่อมน้องนอนเปล
ศิลปิน : สมเศียร พานทอง

ย่ำค่ำสายัณห์ตะวันรอน
สกุณาต่างกลับคอนถิ่นพงไพร
คาบข้าวมาเผื่อ
คาบเหยื่อมาให้
ลูกน้อยกลอยใจที่นอนรอ
สรรพสำเนียงเสียงกาเร้า
อากาศก็แสนหนาวเสียจริงหนอ
ขวัญเอยออดอ้อนแม่นอนรอ
คนกล่อมเรือนหออยู่ไรไร
กินข้าวเสียก่อน
อย่าเพิ่งนอนเลยหนา
ตะวันจะทับตาน้องรู้ไหม
เดี๋ยวปวดหัวตัวร้อน
นอนจับไข้
เพราะเข้าไต้เข้าไฟ
โบราณเตือน
พอนาฬิกาบอกเวลาสามทุ่ม
กลุ่มควันไฟที่สุม
เริ่มลางเลือน
เชิญเถิดขวัญแม่
อย่าได้แชเชือน
เชิญแม่ขวัญเรือนสู่ห้องนอน
พี่จะกล่อมกล่อมน้องนอนเปล
ฟังเสียงพี่เห่อย่าออดอ้อน
อุตส่าห์อดตาหลับ
นั่งขับตานอน
ให้มิ่งขวัญงามงอนนอนสบาย
โอ่โอละเห่ชะโอ่โอละหึก
ทุกวันคืนดื่นดึก
ไม่แหนงหน่าย
นอนนะคนดีพี่ไม่หนีไปไหน
จะโอบอุ้มคุ้มภัยไม่ให้พาล
ถึงยุงจะกัดจะคอยพัดคอยวี
ขอแนบนวลเนื้อนี่ให้นานนาน
ดื่มด่ำพร่ำพรอดยอดเยาวมาลย์
ให้เป็นยอดเมียขวัญ
อยู่คลอเคลีย
กั๊บแกกั๊บแก
ไยขวัญแม่ไม่หลับ
เดี๋ยวตุ๊กแกกินตับ
หลับตาเสีย
พี่ง่วงเหงาหาวนอน
ชักอ่อนเพลีย
ใจคอละเหี่ยโหยโรยแรง
แล้วตอนกลางวัน
ล่ะพี่ดั้นด้นมา
เดินผ่านทุ่งนาดินแตกระแหง
สะดุดหัวขี้แพรก
จนหัวแม่เท้าแพลง
นี่จวนจะค่อนแจ้งไยไม่นอน
วัดเอ๋ยวัดโบสถ์
ปลูกข้าวโพดสาลี
นอนเสียนะคนดีอย่าแสนงอน
เอ้าปิดประตู
แล้วเคียงคู่นางนอน
แม่ขวัญเอยขวัญอ่อน
พรุ่งนี้จะนอนกอดใคร