เพลง : แสงเทียนแห่งชีวิต
ศิลปิน : สมยศ ทัศนพันธ์

มองเห็นตัวเราแล้วเศร้าเหลือทน
ชีวิตเวียนหมุนวน
ล้วนแต่ผจญหม่นหมองใจ
เกิดกรรมแปรผัน
ใช่ฉันสร้างสรรค์ไว้เมื่อไหร่
สูญทั้งดวงใจ
อาลัยเปลี่ยวช้ำอกเอ๋ย
ชีวิตเหมือนดวงเทียนที่สิ้นแสง
ยามเขาตรมทุกข์แรง
แสงเจ้าส่องนวลสงวนเชย
แต่มาครานี้
นวลเจ้าอับสีไม่เหมือนเคย
แสงเรืองสิ้นเลย
เปรียบเปรยก็เหมือนเช่นเรา
ชาติ นี้เหมือนมีบาปหนา
ดังเหมือนเทียนไร้ค่า
เมื่อคราสิ้นแสงซบเซา
เจ้าคงเห็นใจยามเศร้า
จึงเหลือน้ำตาเฝ้า
ฝากเป็นตะกอน
โธ่เอ๋ยน้ำตาที่เจ้าร่วงริน
ยามไร้คนปองสิ้น
แซะเจ้าลงดินไม่ถวิลอาวรณ์
เกิดในราศี
ร่วมทุกข์ข้านี้ไม่เคลื่อนคลอน
ไร้ที่พักนอน
ต้องเป็นคนจรหมอนหมิ่นเอย

ชาติ นี้เหมือนมีบาปหนา
ดังเหมือนเทียนไร้ค่า
เมื่อคราสิ้นแสงซบเซา
เจ้าคงเห็นใจยามเศร้า
จึงเหลือน้ำตาเฝ้า
ฝากเป็น ตะกอน
โธ่เอ๋ยน้ำตาที่เจ้าร่วงริน
ยามไร้คนปองสิ้น
แซะเจ้าลงดินไม่ถวิลอาวรณ์
เกิดในราศี
ร่วมทุกข์ข้านี้ไม่เคลื่อนคลอน
ไร้ที่พักนอน
ต้องเป็นคนจรหมอนหมิ่นเอย