เพลง : หงส์ลำพอง
ศิลปิน : สมยศ ทัศนพันธ์

โฉมเจ้างามเด่น
เปรียบเป็นเช่นหงส์ ทอง
ลอยลมลำพองล่องเร่เวหน
กรีดกราย ร่ายเริงเหลิง
คะนองผยองลืมตน
ทะนงว่างามล้น เกินกว่าใคร
...โสภาเพียงร่าง
โอ้นางยังหลง เงา
ลืมตัวมัวเมาโฉดเขลาไฉน
ปีกหงส์หักลง
หงส์จะตรองจะร้องโทษใคร
ฉันตาใช่จะเว้น
เห็นใจให้เมตตา
...พรหมจรรย์นั่นแหละสาว
ไร้ราคีคาว สาวเจ้าเป็นที่เสน่หา
สิ่งเดียวที่ชาย หมายปรารถนา
สูงค่ายิ่งกว่าร่างงามเฉิดฉาย

...หงส์เอยทรงศักดิ์
เจ้าไยไม่รัก ตน
จงตรองมองตนก่อนที่จะสาย
หากหงส์ ปลิดปลง
ทิ้งองค์มาเกลือกกากล้ำกราย
โสภิณสิ้นความหมาย
อายแม้นดินสิ้นเอย
...พรหมจรรย์นั่นแหละสาว
ไร้ราคีคาว สาวเจ้าเป็นที่เสน่หา
สิ่งเดียวที่ชาย หมายปรารถนา
สูงค่ายิ่งกว่าร่างงามเฉิดฉาย
...หงส์เอยทรงศักดิ์
เจ้าไยไม่รัก ตน
จงตรองมองตนก่อนที่จะสาย
หากหงส์ ปลิดปลง
ทิ้งองค์มาเกลือกกากล้ำกราย
โสภิณสิ้นความหมาย
อายแม้นดินสิ้นเอย.