เพลง : ชายพเนจร
ศิลปิน : สมหมายน้อย ดวงเจริญ

ฉัน เกิดมาอาภัพเหลือทน
ยากแค้น แสนจน
ไม่มีคนเขาเวทนา
ต้องเดินเร่ร่อน
พเนจรไร้ที่พึ่งพา
เป็นเวรกรรม แต่ปางใดหนา
ช่างชักพา ให้เราอับจน
...โอ้ ชะตาชีวิตแสนเศร้า
ต้องใช้ กรรมเก่า
ที่ตัวเราต้องเฝ้าจำทน
พี่น้องหนีห่าง
รักมาจางลาร้างทุกข์ทน
ตัวคนเดียวท่องเที่ยวสับสน
ไม่มีคนสนใจแลมอง
...ค่อนคืน ยังฝืนใจให้ข่ม
อกร้าว ระบม
ต้องขื่นขม ตรอมตรม
หักใจ มิให้ร่ำร้อง
แต่น้ำ-ตานอง
ไหลอาบ สองแก้มชาย
...ฉัน ต้องลาๆลับไปก่อน
ร่อนเร่ พเนจร
เที่ยวซอกซอนจนกว่าจะตาย
ค่ำไหนนอนนั่น
ทุกคืนวันไร้ที่มั่นหมาย
ดวงชะตาฉันช่างโหดร้าย
นี่หรือชาย พเนจร

...ค่อนคืน ยังฝืนใจให้ข่ม
อกร้าว ระบม
ต้องขื่นขม ตรอมตรม
หักใจ มิให้ร่ำร้อง
แต่น้ำ-ตานอง
ไหลอาบ สองแก้มชาย
...ฉัน ต้องลาๆลับไปก่อน
ร่อนเร่ พเนจร
เที่ยวซอกซอนจนกว่าจะตาย
ค่ำไหนนอนนั่น
ทุกคืนวันไร้ที่มั่นหมาย
ดวงชะตาฉันช่างโหดร้าย
นี่หรือชาย พเนจร.