เพลง : บ่เป็นหยังดอก
ศิลปิน : สมัย อ่อนวงศ์

บ่ บ่เป็นหยังดอก
บ่ บ่เป็นหยังดอก
บ่ บ่เป็นหยังดอก
บ่ บ่เป็นหยังดอก
บ่มีเนื้อเย็นเฮาบ่เป็นอันหยัง
ถ้าบ่มีสตางค์ซิมันยิ้มบ่ออก
อดความรักบ่ตาย
บ่ร้าย เหมือนดังอดข้าว
มีข้าวสารมีถ่านมีเตา
ใครนินทาด่าว่าหมู่เฮา
เขาบ่สงสารเรา
ก็บ่เป็นหยังดอก
บ่ บ่เป็นหยังดอก
บ่ บ่เป็นหยังดอก
บีมีเก๋งนั่งรถหยังก็บ่มี
สองขายังดีก็สิเดินได้ดอก
เดินย่ำต๊อกบ่ตาย
บ่ร้าย เหมือนนอนตากยุง
มีที่นอนมีหมอนมีมุ้ง
มีผ้าห่มกันลมกันยุง
บ่ได้ควงสาวกรุง
ก็บ่เป็นหยังดอก
บ่ บ่เป็นหยังดอก
บ่ บ่เป็นหยังดอก
บ่ได้พักร้อน
บ่ได้นอนบางแสน
บ่มีคนหนุนแขน
พูดเย้าพูดหยอก
จนรู้จักเจียมตัว
บ่กลัวแค่อากาศร้อน
บ่ต้องมัวหาตัวอ่อนๆ
เฮาคนจนบ่เป็นคนขี้ร้อน
บ่ได้มองขาอ่อน
ก็บ่เป็นหยังดอก
บ่ บ่เป็นหยังดอก
บ่ บ่เป็นหยังดอก
บีมีเก๋งนั่งรถหยังก็บ่มี
สองขายังดีก็สิเดินได้ดอก
เดินย่ำต๊อกบ่ตาย
บ่ร้าย เหมือนนอนตากยุง
มีที่นอนมีหมอนมีมุ้ง
มีผ้าห่มกันลมกันยุง
บ่ได้ควงสาวกรุง
ก็บ่เป็นหยังดอก
บ่ บ่เป็นหยังดอก
บ่ บ่เป็นหยังดอก
บ่ได้พักร้อน
บ่ได้นอนบางแสน
บ่มีคนหนุนแขน
พูดเย้าพูดหยอก
จนรู้จักเจียมตัว
บ่กลัว แค่อากาศร้อน
บ่ต้องมัวหาตัวอ่อนๆ
เฮาคนจนบ่เป็นคนขี้ร้อน
บ่ได้มองขาอ่อน
ก็บ่เป็นหยังดอก
บ่ บ่เป็นหยังดอก
บ่ บ่เป็นหยังดอก
บ่ บ่เป็นหยังดอก