เพลง : สายเดี่ยวสายสิญจน์
ศิลปิน : สายัณห์ วันรุ่ง

ล่ะเหลียวเบิ่งเมีย
น้อเขานั่น
คืออวบอั๋นใส่สายเดี่ยว
เมียเจ้าของผั่นเหี่ยว
นอนตาเหลี่ยมม่อง ๆ
สายสิญจน์คล้องล่ะอยู่คอ
จ่อยกะจ่อยกะด้อ
จ่อยกะจ่อยกะด้อ
ย่อนเลาบ่ นอมีแฮง
มีแต่แนวสำแดง
ถืกกลิ่นแฮงกะเซล้ม
ถืกกลิ่นหยังกะเซล้ม
..บ้านใกล้กัน
บางวันเขาแกงผักขา
กลิ่นโชยมา
ขวัญตาเป็นลมล้มทวน
บ้านของเขามีแต่พากันม่วน
บ้านเฮาซวนกันไปแต่โรงบาล
หมอดัง ๆ กะยังรักษาบ่หาย
เซ็งพอตาย
มื้อได๋กะฝนแต่ยา
ว่าผีเข้า
กะเอาหมอธรรมเพิ่นมา
เลี้ยงเหล้ายา
เว้าผีนากะมิดซีลี
..จนปานนี้ยังบ่ดีขึ้นอยู่
ฮอดหลวงปู่เอาฝ้ายมาผูกให้
เทิงค้องใส่คอ
นบพ่อว่อกะยังบ่เห็นผล
จั่งแม่นจนปัญญา
หาแต่ยาปัวน้อง
..ผิวเหลืองดังทอง
ย้อนเอาเข่าหมิ่นทา
เหลียวเบิ่งแขนขา
มีแต่ผูกฝ้าย
กินข้าวโฮยเกีย
บอกว่าเบี่ยหลาย
สิเฮ็ดจั่งได๋มีแต่แนวขะลำ
ถืกกลิ่นเขาเผา
แกลบอยู่ข้างทาง
เพินลงไปย่างกายไปยามค่ำ
หัวขะมำลงดิน
..จ่อยจนแห้ง
บ่มีแฮงสิย่าง
เป็นลายต่าง
ย่านเมียบ่ม้มแล้ง
มาเหี่ยวแห้งแท้นอ
บ่อยากพ้อ
มันกะซางมาเห็น
จักว่ากรรมหรือเวร
เป็นพอเพียงนี้
..เซ็กซี่เหลือเกินเมียเขา
ต่างกับเมียเฮาบ่แม่นว่าย้อง
เมียเขาใส่เหลดใส่ทอง
แต่เมียเจ้าของ
มีแต่ฝ้ายผูกแขน
หัวโปกตัดจนผมแปน
หัวโปกตัดจนผมแปน
เห็นแล้วอยากแล่น
หนีไปไกล ๆ
ปะบ่ได้โอ้ยอ้ายปะบ่ได้
คันปะเจ้าไปจักผู้ได๋สิปัว
จำเป็นต้องอยู่กับทูนหัว
จำเป็นต้องอยู่กับทูนหัว
เหมิดแนวสิปัว
กะต้องอยู่กับมัน
..เตยต่ำเตี้ย
เมียเขาสวยเด่น
ยามได้เห็น
พออยากจับอยากคั่น
คันแข่วบ่เซา
บ่กล้าเว้าแต่คึดในใจ
ย้านเขาไปเมียแพง
คึดแสลงคำเว้า
จำเป็นเฮา
ต้องอดเอาแนวนี้
แม่นคืออยู่กับผี
กะอดเอาไว้ก่อน
เห็นเมียนอน
เป็นตาบอกเลขคิ่ว
เข้าฝันอ้ายแนนาง
บอกอ้ายบ้าง
โตได๋แนคนดี
บอกอ้ายบ้างอ้ายบ้าง
โตได๋แนคนดี
ถืกนำเขาแนตี้
ฮาได้เงินปัวน้อง
เผื่อได้เงินน้อปัวน้อง