เพลง : ใบไม้
ศิลปิน : แก้ม วิชญาณี เปียกลิ่น
อัลบั้ม : Gam

มองใบไม้ร่วงลงสู่พื้นดิน

ปลิดใบปลิวคว้างแทบจะไม่เหลือสักใบ

อาจเป็นเพราะว่ามันเสียใจ

โดนทำร้ายโดนคนทำลาย จนทนอยู่ไม่ไหว



คนที่เสียน้ำตาอย่างฉันเหมือนกัน

เก็บมันไม่ไหวปล่อยให้มันไหลไป

เมื่อใบไม้ร่วงหล่น น้ำตารินหลั่ง

นั่นคือคนที่เขาทำร้าย นั่นคือคนไม่เหลืออะไร



เธอจะพอเข้าใจในความรู้สึกฉันไหม

ว่าการสูญเสียเธอนั้นมันเจ็บปวดเพียงใด

สิ่งที่ฉันต้องเจอ ต้องทนต้องทุกข์เท่าไหร่

ไม่มีวันไหนที่ฉันไม่เสียน้ำตาให้เธอ



ไม่เคยได้มองท้องฟ้าแล้วยิ้มได้อย่างใครใคร

ไม่มีเสียงหัวเราะเหมือนคนทั่วไป

มีแต่รอยน้ำตา ที่ร่วงลงไป

เหมือนกับต้นไม้ปลิดใบ ให้หลุดร่วงจน

ไม่เหลือซักใบ



หากวันนี้เธอยังอยู่เหมือนเดิม

สิ่งที่ร้ายร้ายอาจกลายเป็นสวยงาม

เมื่อใบไม้ร่วงหล่นฉันคงมองตาม

ด้วยความยิ้มแย้มในใจ ไม่ใช่มองแล้วใจหายตาม



เธอจะพอเข้าใจในความรู้สึกฉันไหม

ว่าการสูญเสียเธอนั้นมันเจ็บปวดเพียงใด

สิ่งที่ฉันต้องเจอ ต้องทนต้องทุกข์เท่าไหร่

ไม่มีวันไหนที่ฉันไม่เสียน้ำตาให้เธอ



ไม่เคยได้มองท้องฟ้าแล้วยิ้มได้อย่างใครใคร

ไม่มีเสียงหัวเราะเหมือนคนทั่วไป

มีแต่รอยน้ำตา ที่ร่วงลงไป

เหมือนกับต้นไม้ปลิดใบ ให้หลุดร่วงจน

ไม่เหลือซักใบ



ต้นไม้ทิ้งใบให้ร่วงลงมา

ไม่ช้าไม่นานยังมีใบไม้งอกเงยออกมาอย่างเดิม

น้ำตาของฉันที่ร่วงลงมามากมาย

ช่วยทำหัวใจที่แตกสลาย ให้เป็นดังเดิมได้ไหม



เธอจะพอเข้าใจในความรู้สึกฉันไหม

ว่าการสูญเสียเธอนั้นมันเจ็บปวดเพียงใด

สิ่งที่ฉันต้องเจอ ต้องทนต้องทุกข์เท่าไหร่

ไม่มีวันไหนที่ฉันไม่เสียน้ำตาให้เธอ



ไม่เคยได้มองท้องฟ้าแล้วยิ้มได้อย่างใครใคร

ไม่มีเสียงหัวเราะเหมือนคนทั่วไป

มีแต่รอยน้ำตา ที่ร่วงลงไป

เหมือนกับต้นไม้ปลิดใบ ให้หลุดร่วงจน

ไม่เหลือซักใบ ไม่เหลือซักใบ