เพลง : ละครบทรัก
ศิลปิน : สุเทพ วงศ์กำแหง

ทุกครั้งที่เราไปเล่นละคร
ถึงตอนใดโศก
วิโยกโศกจนหม่นหมอง
กลัวผู้ฟังเค้าไม่อยากมอง
ยามบทรักในห้อง
กลัวผู้ฟังจะบาดใจ
เค้าหาว่าเราไม่ห่วงใครเลย
ครั้งเดียวไม่เคย
คิดจะเพิกเฉยไฉน
ในสังคมเค้าต้องเรียกใช้
ใช่จะทิ้งเธอให้
ช้ำใจอยู่กับน้ำตา
ยามที่ฉันต้องออกจากบ้าน
เพราะไปประกอบการงาน
ใช่ไปรำพันสัญญา
หน้าที่แสดงเค้ารอคอยท่า
ในบทถึงตอนวิวาห์
ฉันเสียสัญญาเพราะเธอ
ทุกครั้งที่เราไปเล่นละคร
ถึงตอนใดสุข
ฉันก็ห่วงเธอเสมอ
เธอนั้นฟังหรือเปล่าเราเพ้อ
ยามฉันตายเพราะบทเสนอ
เธอนั้นคงชอบใจ