เพลง : เรือมนุษย์
ศิลปิน : สุนทราภรณ์

ชีวิตมนุษย์นั้นสุดจะคิด
แต่ละชีวิตไม่ผิดนาวา
จะลอยถอยหลัง
หรือเหินเดินหน้า
ด้วยวาสนาสร้างมาแต่หลัง

เรือมนุษย์
สุดลำบาก มากล้น
ต่างคนดิ้นรน
ให้รอด พ้นถึงฝั่ง
บางเวลา
พายุโหม โถมประดัง
แทบสิ้นกำลัง
หมดหวังเกือบ อา สัญ
ถึงคราวลมว่าว
พัดผ่าวพราวใจ
เรือโลดลิ่วไป
คล้ายอยู่ใน สวรรค์
ขึ้นเหนือลงใต้
ไปได้ดังฝัน
พอลมหยุดพลัน
สวรรค์คืออเวจี
ชาติหนึ่งพึงรู้
ใครจะอยู่ ค้ำฟ้า
มุ่งใจ ใฝ่หา
ศรัทธา และไมตรี
ทุกคนต้องตาย
ร่างกลายเป็นผี
สถิตย์แต่ชั่วดี
ไม่มีวัน ดับ สูญ

ชาติหนึ่งพึงรู้
ใครจะอยู่ ค้ำฟ้า
มุ่งใจ ใฝ่หา
ศรัทธา และไมตรี
ทุกคนต้องตาย
ร่างกลายเป็นผี
สถิตย์แต่ชั่วดี
ไม่มีวัน ดับ สูญ

ชีวิตมนุนย์นั้นสุดจะคิด
แต่ละชีวิตไม่ผิดนาวา
จะลอยถอยหลัง
หรือเหินเดินหน้า
ด้วยวาสนาสร้างมาแต่หลัง