เพลง : แค้น
ศิลปิน : สุนทราภรณ์

อยาก จะจับ
หัวใจของคุณมาแขวน ๆ
แล้วเฆี่ยนด้วยแค้น ๆ
ที่มันเรรวน
ร้อยรักหมื่นรัก
มันทำเล่ห์กล
ลวงคนให้ครวญ ๆ
เมื่อหวนรัญจวน
มันชวนให้ใจ แค้นใจ

อยาก จะจับ
ลิ้นลวงของคุณที่สรร หวาน
แล้วกรีดมีดคว้าน ๆ
ให้รานลงไป
ลิ้นนี้ชั่วนัก
มันเป็นเครื่องมือ
มันคือผู้แทน ใจ
สิ้นลิ้นลวงใคร
หัวใจคงหน่าย
คลายรักลง

เหลือเพียงโฉมหน้า
ที่งามสง่าและตา เศร้า
เงียบขรึมซึมเซา
อยากลวงเขาแล้วเฝ้า งง
เพราะจนลิ้นเอ่ย
สุดจะเผยคำรักมั่นคง
สิ้น ทรนง
สิ้นความจำนงค์
หลงลวงคน

แต่ ละเหี่ย
เสียดายลิ้นคนที่หวานนัก
ลิ้นปั้นคำรัก รัก
เมื่อยามเปรอปรน
ทั้งๆที่แค้น
ยังพลอยอ่อนใจ
อาลัยเฝ้ากังวล
สิ้นลิ้นลวงตน
ฉันคงหมองหม่น
จนลิ้นลง

เหลือเพียงโฉมหน้า
ที่งามสง่าและตา เศร้า
เงียบขรึมซึมเซา
อยากลวงเขาแล้วเฝ้า งง
เพราะจนลิ้นเอ่ย
สุดจะเผยคำรักมั่นคง
สิ้น ทรนง
สิ้นความจำนงค์
หลงลวงคน

แต่ ละเหี่ย
เสียดายลิ้นคนที่หวานนัก
ลิ้นปั้นคำรัก รัก
เมื่อยามเปรอปรน
ทั้งๆที่แค้น
ยังพลอยอ่อนใจ
อาลัยเฝ้ากังวล
สิ้นลิ้นลวงตน
ฉันคงหมองหม่น
จนลิ้นลง..