เพลง : เมรีขี้เมา
ศิลปิน : หน่อย นวรัตน์

สุริยา ล่วงลาลับ
นานเนิ่นจนเกินนับ วันเดือนปี
ณ ริมฝั่ง มหานที
แม่นางเมรี ถูกมอมเมา
ด้วยพระรถ สวามี
คิดจะหลบลี้ จากนงเยาว์
ใช้อุบาย หลอกมอมเมา
ให้เมรีกินเหล้า จนเมามาย
โฉมยุพิน เป็นนารี
รักยิ่งในสามี อย่างหลงใหล
จึงไม่แคลง ระแวงใจ
ว่าเป็นกลอุบาย จากสามี
หลงเพลินลิ้ม จนเมามาย
พอสร่างฟื้นคืนกาย ก็หมองศรี
ไม่เห็นพระรถ อย่างเคยมี
นางโศกโศกี แทบวางวาย
หรือพระรถ มาหมดรัก
ทราบว่านางเป็นยักษ์ หรือไฉน
หรือว่ามีเหตุ อาเพศภัย
แม่นางร้อนใจ ออกติดตาม
จนทันพบ ภัสดา
แต่ทะเลขวางหน้า ทั่วเขตคาม
มืดสนิท ทางติดตาม
แม่นางร้องครวญคร่ำ ปิ่มขาดใจ
แม้นพี่ไม่กลับ มารับขวัญ
จะถวายชีวัน ไม่หวั่นไหว
พระรถลับพลัน นางก็กลั้นใจตาย
ทุรน ทุราย น่าเวทนา
ด้วยรักแท้ ที่แน่นัก
ผิดที่ตัวเป็นยักษ์ ต่างพงษา
แต่ใจแน่วแน่ แห่งกานดา
จะมีใครในหล้า เทียบจอมใจ
รักเขาข้างเดียวเหมือน ข้าวเหนียวนึ่ง
ถ้อยโบราณนั้นซึ้ง น่าเลื่อมใส
เป็นสตรี ต้องเจียมใจ
อย่าเที่ยวหลงรักใคร อย่าลืมตน
อยากมีรักแท้ที่แน่วแน่นอนนัก
พี่มาบอกให้น้องรัก จริงจริงชักสน
เพราะรักกับพี่ไม่ว่ามี หรือจน
ต้องสุขเลิศล้นเพราะน้องก็คนใจเดียว
ต้องสุขเลิศล้นเพราะน้องก็คนใจเดียว
เออ..เอ๊อ..เออ..เอ๊อ..เอย.