เพลง : โง่กว่านี้มีอีกไหม
ศิลปิน : หมามุ่ย นิภาพร

มองดูกระจก แล้วอยากจะตบหน้าคนในนั้น
โมโหที่มัน ไม่รู้ทันไอ้คนหลายใจ
ดูซิมันยอมเป็นกระโถนให้เขาระบาย
แล้วยังมานั่งภูมิใจ ภูมิใจอะไรของมัน

เขาลวงเขาหลอก เขากลับเขากลอกหลอกมาเป็นปี
เขาเจ็บกี่ที เขาปวดกี่ทีก็มาหามัน
พอเขาหายดีก็ชิ่งก็หนีเป็นงี้มานาน
มันเป็นที่ต้องการเฉพาะวันที่เขาเปลี่ยวใจ

คนโง่กว่านี้ยังมีอีกไหม
โง่แบบได้ใจ โง่เป็นของตาย โง่ไม่เว้นวัน
ความโง่ในหัวมันฝังตัวกลายเป็นสันดาน
ถูกเขาหลอกใช้มานาน ยังเบิกบานโธ่เจ้าโง่เอ๋ย

มองดูกระจก แล้วอยากจะตบหน้าคนในนั้น
อยากสั่งสอนมันว่าความดักดานไม่ได้อะไร
ผู้ชายเป็นร้อย เป็นหมื่นเป็นล้านดันไม่สนใจ
ความโง่มันตัวใหญ่ ๆ บังตาบังใจเสียมืดเม็ดเลย

คนโง่กว่านี้ยังมีอีกไหม
โง่แบบได้ใจ โง่เป็นของตาย โง่ไม่เว้นวัน
ความโง่ในหัวมันฝังตัวกลายเป็นสันดาน
ถูกเขาหลอกใช้มานาน ยังเบิกบานโธ่เจ้าโง่เอ๋ย

มองดูกระจก แล้วอยากจะตบหน้าคนในนั้น
อยากสั่งสอนมันว่าความดักดานไม่ได้อะไร
ผู้ชายเป็นร้อย เป็นหมื่นเป็นล้านดันไม่สนใจ
ความโง่มันตัวใหญ่ ๆ บังตาบังใจเสียมืดเม็ดเลย