เพลง : จิตรภูมิศักดิ์
ศิลปิน : คาราวาน หงา

เขาตาย.ในชายป่า
เลือดแดงทา.ดินเข็ญ.
ยากเย็น ค่นแค้น.อับจน.
และถึงวันพราก
เขาลงมาจาก.ยอดเขา
ใต้เงา.มหานกอินทรีย์
ล้อมยิงโดยกระหยิ่ม
อิ่มในเหยื่อตัวนี้.
โชคดี สี่ขั้น.พันดาว
เหมือนดาวร่วงหล่น
ความเป็นคนล่วงหาย
ก่อนตายจะหมายสิ่งใด
แสนคนจนยาก
สิบคนหากรวยหลาย
อับอาย.แก่หล้าฟ้าดิน
เขาจึงต่อสู้ อยู่ข้างคนทุกข์เข็ญ
ได้เห็น.ได้เขียนพูดจา.
คุกขังเขาได้
แต่หัวใจอย่าปรารถนา.
เกิดมา.เข่นฆ่า.อธรรม
แล้วอำนาจเถื่อน
มาบิดเบือนบังหน
กี่คน.ย่อยยับ.อัปรา
สองพัน.ห้าร้อยแปด
เมฆดำปกคลุมฟ้า.
ด้วยฤทธา มหา.อินทรีย์
ร้างเมือง.ไร้บ้าน
อยากทำการป่าเขา
เสี่ยงเอา ชีวีมลาย
พฤษภา.ห้าร้อยเก้า
แดดลบเงาจางหาย
เขาตาย.อยู่ข้างทางเกวียน
ศพคนนี้นี่หรือคือจิตร ภูมิศักดิ์
ตายคาหลักเขตป่ากับนาคร
ศพคนนี้นี่หรือคือจิตร ภูมิศักดิ์
ศพคนนี้นี่หรือคือจิตร ภูมิศักดิ์
ตายคาหลักเขตป่ากับนาคร
เขาตายในชายป่า
เลือดแดงทาดินอีสาน
อีกนาน อีกนาน อีกนาน
เขาตายเหมือนไร้ค่า
แต่ต่อมาก้องนาม
ผู้คน ไถ่ถามอยากเรียน
ชื่อจิตร ภูมิศักดิ์
เป็นนักคิด.นักเขียน
ดั่งเทียน.ผู้ถ่องแท้.แก่คน
เขาตายในชายป่า
เลือดแดงทาดินอีสาน
อีกนาน อีกนาน อีกนาน
เขาตายเหมือนไร้ค่า
แต่ต่อมาก้องนาม
ผู้คน ไถ่ถามอยากเรียน
ชื่อจิตร ภูมิศักดิ์
เป็นนักคิด.นักเขียน
ดั่งเทียน.ผู้ถ่องแท้.แก่คน