เพลง : อย่าเห็นกันดีกว่า
ศิลปิน : อรวี สัจจานนท์

อย่าเห็นกันดีกว่า
ถ้าเห็นแล้วเอื้อมไม่ถึง
เหมือนมีใครยุดฉุดดึง
ตอกติดตรึงขวางคอยกางกั้น
ก็คนรักใคร่ย่อมอยากจะใกล้ชิดกัน
เธอกลับสลัดปัดฉัน
ทำอย่างนั้นฉันน้อยใจ
ได้เห็นกันใกล้ ๆ
กลับไกลเหมือนไม่มีหวัง
รักกันดังคล้ายกับชัง
เจ็บประดังฉันทนไม่ได้
ไม่เห็นดีกว่า
ความปรารถนาลดไป
เห็นกันใกล้ชิดไม่ได้
เหมือนดั่งมีไฟไหม้เผาอุรา
รักก็รู้กันอยู่ว่ารัก
มันปรารถนายิ่งหนัก
ต้องมาฝืนหักเหมือนสุดฟากฟ้า
ฉันคงอกหัก
เพราะฉันรักเธอมากกว่า
นิดเดียวฉันยังไม่กล้า
กระทำให้เธอช้ำตรม
อย่าเห็นกันดีกว่า
ถ้าเห็นแล้วอดไม่ไหว
เดี๋ยวเธอไม่คิดชอบใจ
โกรธเคืองไปฉันคงระทม
เจ็บจนเหลือเจ็บ
คืนเจ็บเป็นแผลระบม
ไหวหวั่นที่ฉันได้ชม
จะชื่นให้สมให้สาแก่ใจ
อย่าเห็นกันดีกว่า
ถ้าเห็นแล้วอดไม่ไหว
เดี๋ยวเธอไม่คิดชอบใจ
โกรธเคืองไปฉันคงระทม
เจ็บจนเหลือเจ็บ
คืนเจ็บเป็นแผลระบม
ไหวหวั่นที่ฉันได้ชม
จะชื่นให้สมให้สาแก่ใจ