เพลง : ตะวันรอนที่หนองหาน
ศิลปิน : อ๊อด โอภาส ทศพร

(
โอ้ละเน้อ โอ โอ โอ โอ้ ละเน้อ
ผู้สาวภูไท ใช่มีแต่ที่เรณู
ได้ฮักแล้วพี่ได้ฮู้ คือสาวภูไทสกลนคร
ครั้นไปเที่ยวงานพระธาตุเชิงชุม
ได้พบบังอร
เหมือนเคยร่วมบุญปางก่อน
ที่สุดขอบฟ้าก็มาพบพาน
แดดอัศดงค่ำลงที่ฝั่งหนองหาร
เฮาสองเคยเที่ยวด้วยกัน
มนต์ฮักสายัญห์สวาทวาบหวาม
สายลมโชยชิ้วทิวสนลิ่ว
โอนสอดเสียงกังวาน
เหมือนเสียงใจเฮาสาบาน
ให้หนองหารได้เป็นสักขี
โอ้ละเน้อ หัวใจดังเหมือนต้องมนต์
ท้าวผาแดงและนางไอ่ดล
ให้เจอน้อง ณ แดนแห่งนี้
วอนจ้าวช่วยคุ้มฮักยั่งยืน
อย่าได้หน่ายหนี
เหมือนนิยายมีอยู่คู่หนองหาร
คนขานกล่าวชม
แดดอ่อนคราใดหัวใจพี่สั่นสะท้าน
คิดถึงเคยฮักผูกพัน
คิดถึงหนองหารที่เคยรื่นรมณ์
ความหลังฝั่งหนอง
ที่เคยประคองนวลน้องแนบชม
หัวใจยังครางระงม
โอ้แม่สาวสกลที่รัก