เพลง : ของเล่น
ศิลปิน : Bunnyking

ตั้งแต่วันนั้นที่เราได้เจอกัน
มันอาจเป็นฝันที่ยังไม่จางไป
ไม่ได้คิดอะไรมากมาย
จะขอเก็บมันไว้ในความทรงจำ

ไม่เข้าใจตัวเอง ทำไมต้องเป็นแบบนี้
จะมีวิธีรักษาหายไหม กับโรคหัวใจที่มันด้านชา

สงสารตัวเองที่ไม่เคยหยุดพัก
เรื่องแห่งความรักที่มันลวงหลอก
พูดเก่งพูดดี สอนสั่งคอยบอกเขา
แต่เราเองกลับทำไม่ได้

เดินไปบนถนนเจอผู้คนร้อยพัน
ซึ่งแตกต่างจากในฝันที่มีแค่ฉันและเธอ
เอ๊ะ ! ในเฟสเธอนั่นรูปใคร
เอ๊ะ ! นี่หรือคือไม่มีใคร
เอ๊ะ ! ยังไม่เลิกกันใช่ไหม

ทุกวันที่อยู่กับเพลงฉันเขียนเองทุก ๆ Bar
จึงไม่ค่อยมีหรอกเวลาที่ร่าเริงบันเทิงใจ
จะหาคนมาเข้าใจในตัวฉัน นั้นแสนยากเย็นเหลือเกิน

สงสารตัวเองที่ไม่เคยหยุดพัก
เรื่องแห่งความรักที่มันลวงหลอก
พูดเก่งพูดดี สอนสั่งคอยบอกเขา
แต่เราเองกลับทำไม่ได้

จะให้พูดเรื่องที่ดี จะให้พูดเรื่องที่มี มันคงไม่ง่ายขนาดนั้นก็เพราะความจริงที่มี
มันไม่ใช่เรื่องที่ดี ถ้าพูดคงหลายนาที แต่มันจะมีวิธี คือไม่พูดจะดี
ไม่ต้องมาทำเป็นพูดมาก ไม่ต้องมาทำเป็นพูดยาก
ไม่ต้องมาแกล้งเป็นพูด Dark ไม่ต้องมาทำให้เรื่องมันยุ่งยาก

กูเดินเองยังไหวไม่คอยอาศัยให้คนแบก
วันไหนที่กูล้มกูยังลุกสู้ต่อให้ใจกูแหลก
ฟังเพลงกูตอนนี้คงอายไม่ต้องมาอ้างกูหน้าแ­ปลก
อ้างนู้นอ้างนี่ ชิบหายสุดท้ายเสือกงงแดก

You love I แต่ I ไม่ love you นะ
ที่แต่งเพลงนี้ก็อยากแค่บอกให้ตัดใจซะ
ไม่มีอย่างคนรวย ไม่มีอย่างนักมวย
แต่สิ่งที่มีให้ทั้งหมดคือหัว

สงสารตัวเองที่ไม่เคยหยุดพัก
เรื่องแห่งความรักที่มันลวงหลอก
พูดเก่งพูดดี สอนสั่งคอยบอกเขา
แต่เราเองกลับทำไม่ได้

สงสารตัวเองที่ไม่เคยหยุดพัก
เรื่องแห่งความรักที่มันลวงหลอก
พูดเก่งพูดดี สอนสั่งคอยบอกเขา
แต่เราเองกลับทำไม่ได้

สงสารตัวเองที่ไม่เคยหยุดพัก
เรื่องแห่งความรักที่มันลวงหลอก
พูดเก่งพูดดี สอนสั่งคอยบอกเขา
แต่เราเองกลับทำไม่ได้

สงสารตัวเองที่ไม่เคยหยุดพัก
เรื่องแห่งความรักที่มันลวงหลอก
พูดเก่งพูดดี สอนสั่งคอยบอกเขา
แต่เราเองกลับทำไม่ได้