เพลง : เงินโว้ย
ศิลปิน : CobraK Feat. Phetuz

Yo Yo Yo ha
Cobra K มากับ Phetuz Check it

เปิดศักราชปล่อยเพลงมาสกัด
คุณค่าของชีวิตต้องไปดูธนบัตร
คิดแล้วมันใช่หรือดูถูกปัญญาชน
เหยียบย่ำความรู้สึกทำร้ายประชาชน
ชาวบ้านแร้นแค้นยากจนในสลัม
ไม่ใครเหลียวแลปล่อยชีวิตให้ระกำ
คุณค่ารากแก้วแค่เอาเงินฟาดหน้า
เพราะว่าเป็นรากหญ้า ต้องรอจนถึงชาติหน้า

ทำงานตัวเป็นเกลียวเงินก็ยังไม่พอใช้
เอาเงินซื้อโลงก็ไม่รู้จะพอไหม
โลกไม่ยุติธรรมแบ่งคนด้วยกระดาษ
เหมือนกับว่าคนโง่ เป็นเหยื่อของคนที่ฉลาด
ชาวนาปลูกข้าวก้มหน้าหันหลังจน
นายทุนก็ทำนาแต่ว่าทำบนหลังคน
เอาเปรียบเขาไปเรื่อย สร้างหนี้สัมปทานคน
เปลี่ยนชีวิตชาวนา มาขอทานประจานตน

เงินโว้ยเงินโว้ย จะมีกันไปทำไมวะ
เงินโว้ยเงินโว้ย หากันไปทำไมวะ
เงินโว้ยเงินโว้ย แย่งกันไปทำไมวะ
หาเงินเป็นของตัวเองตามค่านิยม ไม่ใช่หรือไงวะ
เงินโว้ยเงินโว้ย จะมีกันไปทำไมวะ
เงินโว้ยเงินโว้ย หากันไปทำไมวะ
เงินโว้ยเงินโว้ย แย่งกันไปทำไมวะ
หาเงินกันตัวเป็นเกลียวพอตายก็ได้แค่อม ไม่ใช่หรือไงวะ

กระชับพื้นที่ขีดเส้นเป็นเขตตน
ยอดเงินไม่สูงพอก็แบ่งเกรดเป็นเศษคน
เศรษฐกิจมันแย่ แต่ซื้อบ้านไม่ต่ำกว่าหนึ่งหลัง
มนุษย์เงินเดือนยังชักหน้าไม่ถึงหลัง
เสแสร้งความเป็นไทย แต่ไปฟัง Slipknot
ก้มหน้ารับความจริงว่าเป็นทาส Steve Jobs
บริโภคนิยมสรรค์สร้างมาหามที
แบกกระดานชนวน ยังไม่มีเลยสามจี

สันดานพื้นฐานจงรักภักดีมากกว่าเหตุผล
ใครมาขวางทางจับบูชายันต์เป็นเศษผง
คงพูดไม่เต็มปากว่าเป็นเมืองศิวิไล
ยังเลียแข้งและเลียขา พูดจาพิรี้พิไร
สังคมมันจอมปลอมพูดดีจนชินชา
ยังไม่ทันจะลับตา มาตั้งวงเพื่อนินทา
เงินซื้อทุกอย่างไม่ได้อันนี้มันผิดไป
เพราะในโลกของปัจจุบันมันซื้อได้ทั้งจิตใจ

เงินโว้ยเงินโว้ย จะมีกันไปทำไมวะ
เงินโว้ยเงินโว้ย หากันไปทำไมวะ
เงินโว้ยเงินโว้ย แย่งกันไปทำไมวะ
หาเงินเป็นของตัวเองตามค่านิยม ไม่ใช่หรือไงวะ
เงินโว้ยเงินโว้ย จะมีกันไปทำไมวะ
เงินโว้ยเงินโว้ย หากันไปทำไมวะ
เงินโว้ยเงินโว้ย แย่งกันไปทำไมวะ
หาเงินกันตัวเป็นเกลียวพอตายก็ได้แค่อม ไม่ใช่หรือไงวะ

ตั้งสถานะกันตามฐานะและธนบัตร
ครั้นไม่มีเบี้ยรัฐ จะโดนทุกอย่างมองเป็นปฏิปักษ์
มองทางขวาทุนบวกวัตถุรวมเป็นทุนนิยม
หันทางซ้ายคนอีกล้านคนที่กำลังจะจม
กับระบบที่ศีลธรรม แลกได้เพียงแค่ความระบม
ยึดความดีทุกการกระทำ แต่สังคมนั้นมองแค่จน
ใช้เงินตราชี้นำทาง ทั้งที่ปากนั้นกล่าวไว้
คุณควรเดินทางสายกลาง

แต่ความจริงที่กลางใจ ใจกลางผู้คนยังมีไฟสุม
และพร้อมปะทุทุกครั้ง ที่ลมกิเลสนั้นเริ่มหมุน
ใจที่เคยใสกลายเป็นใหญ่ก็มัวขุ่น
ปณิธานที่ตั้งเอาไว้ โดนเงินฟัดก็กลายเป็นหยุ่น
ชุลมุนในจิตใจเพราะความละโมบนั้นเกาะกิน
ไม่อาจจะชี้ความผิดใคร ปล่อยให้คนมีถลาบิน
ถ้าศีลธรรมมนุษย์ยังมีจริง ใยจึงยอมให้หน่วยสตางค์
เปลี่ยนวิสัยให้กลายเป็นปลิง

เงินโว้ยเงินโว้ย จะมีกันไปทำไมวะ
เงินโว้ยเงินโว้ย หากันไปทำไมวะ
เงินโว้ยเงินโว้ย แย่งกันไปทำไมวะ
หาเงินเป็นของตัวเองตามค่านิยม ไม่ใช่หรือไงวะ
เงินโว้ยเงินโว้ย จะมีกันไปทำไมวะ
เงินโว้ยเงินโว้ย หากันไปทำไมวะ
เงินโว้ยเงินโว้ย แย่งกันไปทำไมวะ
หาเงินกันตัวเป็นเกลียวพอตายก็ได้แค่อม ไม่ใช่หรือไงวะ

เงินโว้ยเงินโว้ย จะมีกันไปทำไมวะ
เงินโว้ยเงินโว้ย หากันไปทำไมวะ
เงินโว้ยเงินโว้ย แย่งกันไปทำไมวะ
หาเงินเป็นของตัวเองตามค่านิยม ไม่ใช่หรือไงวะ
เงินโว้ยเงินโว้ย จะมีกันไปทำไมวะ
เงินโว้ยเงินโว้ย หากันไปทำไมวะ
เงินโว้ยเงินโว้ย แย่งกันไปทำไมวะ
หาเงินกันตัวเป็นเกลียวพอตายก็ได้แค่อม ไม่ใช่หรือไงวะ