เพลง : ผีเสื้อราตรี
ศิลปิน : เจินเจิน บุญสูงเนิน

ในมุมมุมหนึ่ง
ยามราตรี
ผีเสื้อปีกสวย โบยบินเป็นหมู่
(โบยบินเป็นหมู่)
แพรวพราวสีสรร ของอาภรณ์
ล้อแสงไฟส่อง
สร้างความเรืองรอง
ให้กับคืนนี้
เก็บกดอารมณ์ ลงไปในความมืดดำ
น้ำตาเจ้ากรรม ไหลปรี่
มีใครเข้าใจไหม
ฉันต้องแกล้งทำเป็นยั่วยวน
ยั่วยวน (ยั่วยวน)
(เหวี่ยงเหวี่ยงเหวี่ยง ออกไปซะ)
เป็นอะไรก็ช่างมัน
เป็นอะไรก็ช่างตัวฉัน
นี่คือ..อาชีพของฉัน

ในมุมมุมหนึ่ง
ที่ซึมเซา
บางคนเหงาเหงา นั่งไม่มีเพื่อน
(เหงาเหงาไม่มีเพื่อน)
บางคนฉลองวันสำคัญ
เพื่อนฝูงมากหน้า
หลากหลายลีลา ในค่ำคืนนี้
เก็บกดอารมณ์ ลงไปในความมืดดำ
น้ำตาเจ้ากรรม ไหลปรี่
มีใครเข้าใจไหม
ฉันต้องแกล้งทำเป็นยั่วยวน
ยั่วยวน (ยั่วยวน)
(เหวี่ยงเหวี่ยงเหวี่ยง ออกไปซะ)
เป็นอะไรก็ช่างมัน
เป็นอะไรก็ช่างตัวฉัน
นี่คือ..อาชีพของฉัน
(ในมุมมุมหนึ่ง)
(ยามราตรี)
(ผีเสื้อปีกสวย โบยบินเป็นหมู่)
(แพรวพราวสีสรร ของอาภรณ์)
(ล้อแสงไฟส่อง)
(สร้างความเรืองรอง)
(ให้กับคืนนี้)
เก็บกดอารมณ์ ลงไปในความมืดดำ
น้ำตาเจ้ากรรม ไหลปรี่
มีใครเข้าใจไหม
ฉันต้องแกล้งทำเป็นยั่วยวน
ยั่วยวน (ยั่วยวน)
(เหวี่ยงเหวี่ยงเหวี่ยง ออกไปซะ)
เป็นอะไรก็ช่างมัน
เป็นอะไรก็ช่างตัวฉัน
นี่คือ..อาชีพของฉัน
เก็บกดอารมณ์ ลงไปในความมืดดำ
น้ำตาเจ้ากรรม ไหลปรี่
มีใครเข้าใจไหม
ฉันต้องแกล้งทำเป็นยั่วยวน
ยั่วยวน (ยั่วยวน)
(เหวี่ยงเหวี่ยงเหวี่ยง ออกไปซะ)
เป็นอะไรก็ช่างมัน
เป็นอะไรก็ช่างตัวฉัน
นี่คือ..อาชีพของฉัน