เพลง : ราตรีไร้นาม
ศิลปิน : Slot Machine

แปดหมื่นภูผา ร้อยเมฆาพันหุบเขา ด้วยแรงแห่งเงา รายล้อมรอบพสุธาถลากัดกินเดือนและดาว
หมอกไม่มีสี แสงริบหรี่ที่ปลายทาง มีมวลหมู่มาร โห่ร้องก้องโจนทะยานในราตรีที่ไร้นาม
ปิศาจร้ายจะคอยครอบงำจิตใจ และดำลึกลงภายใน และความชั่วร้ายจะฟื้น

เหมือนคมมีดกรีดฟ้ามืดตามัว เหลือเพียงความหวาดกลัวใกล้เข้ามา
สูบกลืนร่างกาย วายชีพวิญญา

แปดหมื่นภูผา ร้อยเมฆาพันหุบเขา ด้วยแรงแห่งเงา รายล้อมรอบพสุธาถลากัดกินเดือนและดาว
อยากจะหลีกหนี หวังให้มีแสงนำทาง ย่ำเดินต่อไป ชีวิตนี้ยังอีกไกล สุดท้ายคงต้องมีสักวัน
พลันหลับตา และมองเข้าไปในจิตใจ และดำลึกลงว่างเปล่า ไม่มีแม้เพียงตัวฉัน

เหมือนมีใครปลุกไฟไล่ความกลัว ฟ้าที่เคยขุ่นมัวเริ่มจางไป กลับคืนร่างกาย คลายชีพชีวา
เหมือนมีใครปลุกไฟไล่ความกลัว ฟ้าที่เคยขุ่นมัวเริ่มจางไป กลับคืนร่างกาย คลายชีพชีวา

ปิศาจมารร้าย ลวงหลอกทำร้าย ฉันจะต่อสู้ แม้ว่ามันเป็นวันสุดท้าย
แต่ว่าลึกลงข้างในจิตใจ ไม่อาจรู้ว่ามันจะเป็นเช่นไร

เหมือนคมมีดกรีดฟ้ามืดตามัว เหลือเพียงความหวาดกลัวใกล้เข้ามา
สูบกลืนร่างกาย วายชีพวิญญา
เหมือนมีใครปลุกไฟไล่ความกลัว ฟ้าที่เคยขุ่นมัวเริ่มจางไป กลับคืนร่างกาย คลายชีพชีวา
เหมือนมีใครปลุกไฟไล่ความกลัว ฟ้าที่เคยขุ่นมัวเริ่มจางไป กลับคืนร่างกาย คลายชีพชีวา
ปิศาจมารร้าย ลวงหลอกทำร้าย ฉันจะสู้ต่อ แม้นเป็นวันสุดท้าย