เพลง : ต้องใช้มือ
ศิลปิน : PMC (ปู่จ๋าน ลองไมค์)

เธอเป็นพีอาร์ เชียร์เบียร์ยี่ห้อหนึ่ง รูปโฉมของเธอดุจนางฟ้า
ฉันเห็นเธอแล้วใจมันก็ไม่กล้า สบตาเธอ
เวลาเธอยิ้มช่างมีเสน่ห์ ทำฉันไขว่เขวตอนเธอรินเบียร์ลงที่แก้วนั้น

ใจมันหลงเธอ ไปหมดแล้วแม่พีอาร์
ใจมันเสน่หา ในแววตาของเธอ

แต่แล้วตอนเลิกงาน ตอนกลับบ้าน
ฉันช้ำใจ เมื่อแฟนทอมเธอมารับกลับไป

เธอทำให้ฉัน ต้องใช้ ใช้มือ ใช้มือ
ฉันต้องใช้มือ ขึ้นลงเป็นประจำ
เธอมีแฟนอยู่แล้ว แล้วทำไม
เธอไม่บอกกันสักคำ คนใจดำ ทำได้ไง
ปล่อยให้ต้องใช้มือปาดน้ำตา

โย่ ฉันขอมีมือเป็นเพื่อน แม้มือจะเปรอะจะเปื้อน
ตราบใดมือไหวมือเคลื่อน ดีกว่าความรักที่ไหลที่เลื่อน
มีเพื่อนเป็นนิ้วทั้งห้า ฉันว่าดีกว่าเพราะว่ามันฟิต
จะลบรูปเธอนะออกไปทั้งหน้า จะไม่เอามาประดับความคิด

และมือที่เคยผูกมิตร ต้องกลายเป็นมือที่ปาดน้ำตา
มือเธอขาดความซื่อตรง เหมือนมืออากงที่ขาดน้ำชา
มือที่โบกซ้ายขวา นั่นคงเป็นมือแห่งการร่ำลา
แต่มือสองมือและมือของฉัน ทำให้ขึ้นสวรรค์ทุกครั้งทุกครา

โย่ มือที่ด้านชายังปาดน้ำตาที่ไหลทั้งสองข้าง
บางครั้งใช้มือด้านบน แต่มีบางหนใช้มือด้านล่าง
ถ้าเธอนะมีแฟนอยู่ ก็บอกให้รู้ให้ทราบซะบ้าง
วันไหนที่ฉันมือบอนไปโพไซดอนนั้นเสียค่าจ้าง

โย่ มีบ้างที่ตัวฉันเหงาแต่ว่าพวกเรามีมือไว้ใช้
ตอนจบในทุกปาร์ตี้ พีอาร์คนดีชอบทำเซอร์ไพรส์
จากไปกับแฟนทุกครา จนมีน้ำตาไหลมาถึงเนคไท
คำตอบของฉันก็คือ ใช้มืออีกแล้วใช่ไหม

เธอทำให้ฉันต้องใช้ ใช้มือ ใช้มือ
ฉันต้องใช้มือ ขึ้นลงเป็นประจำ
เธอมีแฟนอยู่แล้ว แล้วทำไม
เธอไม่บอกกันสักคำ คนใจดำ ทำได้ไง
ปล่อยให้ต้องใช้มือปาดน้ำตา

แต่แล้วตอนเลิกงาน ตอนกลับบ้าน
ฉันช้ำใจ เมื่อแฟนทอมเธอมารับกลับไป

เธอทำให้ฉันต้องใช้ ใช้มือ ใช้มือ
ฉันต้องใช้มือ ขึ้นลงเป็นประจำ
เธอมีแฟนอยู่แล้ว แล้วทำไม
เธอไม่บอกกันสักคำ คนใจดำ ทำได้ไง
ปล่อยให้ต้องใช้มือปาดน้ำตา