เพลง : เถ้าถ่าน
ศิลปิน : HOBBIT

ทุกสิ่งใดๆเมื่อไฟทำลายจะเผาทุกอย่าง ก็ไม่ทีแรงใดๆจะไปทัดทานง่ายดาย
ที่สุดอะไรที่เคยได้หวังก็พังทลาย ได้เห็นร่องรอยแค่เพียงควัน

ความรักที่สุดถ้าเหลือแค่เถ้าถ่าน จะรอให้ลมพัดพา ไม่ไปฝืนมัน
โลกนี้กำหนดมาให้แค่เราเจอกัน สุดท้ายก็ต้องยอมรับในการจากลา

จบไปแล้ว สิ่งที่ฉันเคยวิงวอน มันคงไม่ย้อนคืนมา คือความเป็นไปที่ต้องจำนน
หากชีวิตเป็นได้แค่เพียงเศษผง จะปล่อยให้ล่องลอยตามแรงของลม ให้มันปลิวไป
เมื่อไม่มีความหวังใดให้เธอคืนมา

ความรักที่สุดถ้าเหลือแค่ เถ้าถ่าน จะรอให้ลมพัดพา ให้มันเป็นไป
โลกนี้กำหนดมาให้พบเจอทำไม สุดท้ายถ้าต้องทำร้ายด้วยการจากลา

จบไปแล้ว สิ่งที่ฉันเคยวิงวอน มันคงไม่ย้อนคืนมา คือความเป็นไปที่ต้องจำนน(คือความเป็นไปที่ต้องฝืนทน)
หากชีวิตเป็นได้แค่เพียงเศษผง จะปล่อยให้ล่องลอยตามแรงของลม ให้มันปลิวไป
เมื่อไม่มีความหวังใดให้เธอคืนมา
(เพราะไม่อาจทัดทานความจริงได้ไหว ต้องยอมเข้าใจ)

หากชีวิตหมดแล้วซึ่งแรงไขว่คว้า จะปล่อยให้ล่องลอยตามโชคชะตา ให้มันปลิวไป
เมื่อไม่มีความหวังใดให้เธอคืนมา
หากตายไปทั้งๆที่ยังไม่ลืม ก็ไม่เป็นไร ไม่นานคงเลือนหายไป…ตามกาลเวลา