เพลง : ลา ลา ลา
ศิลปิน : เก่ง ธชย ประทุมวรรณ
อัลบั้ม : OST เขยผู้ใหญ่ สะใภ้กำนัน

คนเราเกิดมาล้วนต่างกัน หน้าตาผิวพรรณคนละสี
ที่มีภายนอกก็แค่เปลือก เลือกมองภายในบ้างก็ดี
แผ่นดินเมืองทองไม่ใช่ของใคร ของเราคนไทยทั้งหมดแหละพี่
จับมือเปรมปรีดิ์ร่วมปรองดอง ตะโกนกู่ร้องแฮปปี้

ในนามีข้าวปลาในน้ำ รวยวัฒนธรรมน่าภูมิใจ
มีภาษาไทยที่ไพเราะ ดนตรีก็เพราะปู่ย่าให้ไว้
จะดีถ้านำมาต่อยอด เพื่อความอยู่รอดต่อไป
จะดีถ้าไทยมาช่วยกัน ไม่ใช่ตีกันให้บรรลัย

* หยุดแบ่ง หยุดแยก หยุดยุ หยุดแยง
ใช้ใจคุยกันเจรจา (เอชา)
ล้อมวงเข้ามาจับมือเดินหน้า
อยู่อย่างมีค่าและพอเพียง

** เมื่อชีวิตที่มีค่าไม่ใช่ดังรวยล้นฟ้า
แต่ชีวิตที่มีค่า คือชีวิตที่รู้ว่า
อยู่อย่างไรให้มีคุณค่า ทำให้ชีวิตคนอื่นมีค่า
นั่นแหละคือการมีค่า จากชีวิตที่เพียงพอ
สุขที่ใจพอไม่พอ อยู่ที่ใจพอไม่พอ
กฎเกณฑ์ใดพอไม่พอ อยู่อย่างไรเพียงและพอ
สุดแต่ใจพอไม่พอ ตอบตัวเองพอไม่พอ
แล้วจะมีสุข พอใจในสิ่งที่มี

เคยมีคนบางคนบอกความสำเร็จ
ของเรานั้นเหมือนกัน
พอฉันโตฉันจึงได้รู้ว่าที่จริงแล้วมันต่างกัน
สูตรของคนโน้น สูตรของคนนี้
มันไม่ได้มีอะไรที่ตายตัวนัก
ขอแค่รัก รัก รักในสิ่งที่ทำ
ขอแค่ทำ ทำ ทำในสิ่งที่รัก
อย่าอิจฉาผู้อื่น จงรู้จักเพียงพอ
เหมือนที่พ่อสอนว่าให้เรารู้จักพอเพียง

ซ้ำ (*,**)

ยินดีเท่าที่ได้ ความสุขอยู่ที่ใจ
สุขของใครก็ได้เอง