เพลง : บ่มีหยังสักอย่าง
ศิลปิน : จรัล มโนเพ็ชร

อีน้องอ้ายนายสบายดีกา
ฮ่ำเฮียนได้ปริญญา
จบแล้วออกมาเตะฝุ่น
ลำบากฮิมตาย
อยากเป็นเจ้านายเจ้าคุณ
บ่อยากโง่เง่าเต่าตุ่น
เสียศักดิ์สกุลโครตเฮา
..ขายไฮ่ขายควาย
จ่ายเป็นค่าเฮียน
ท่องจำฮ่ำขีดหมั่นเขียน
ดูเหมือนยิ่งเฮียนยิ่งง่าว
ผู้อำนวยการ
ขี่เบ็นซ์เบิกบานสีเทา
คนโหนรถเมล์หน้าเศร้า
ก็คือสู้เขานักเฮียน

..ยิ่งแก่ยิ่งรวย
สบายเพราะท่านเกิดก่อน
สูเป็นละอ่อน
ต้องรอท่านถึงเกษียน
ขอร้องท่านเธอ
บ่มีใจคิดล้อเลียน
พอถึงเวลาต้องเปลี่ยน
ก็ปลดเกษียนไปเลย
..บ่ได้เลือกงาน
อย่างเขากล่าวหา
ปากมีแค่จำนรรจา
นายว่าขี้ข้าก็เอ่ย
ทนสู้กันไป
พอถึงหลักชัยโต๊ยเลย
บ่าเดี๋ยวนี้อ้ายใคร่เอ่ย
บ่มีหยังเลยซักอย่าง..

..บ่ได้เลือกงาน
อย่างเขากล่าวหา
ปากมีแค่จำนรรจา
นายว่าขี้ข้าก็เอ่ย
ทนสู้กันไป
พอถึงหลักชัยโต๊ยเลย
บ่าเดี๋ยวนี้อ้ายใคร่เอ่ย
บ่มีหยังเลยซักอย่าง..