เพลง : ซังเต
ศิลปิน : วงกางเกง

ลืมหรือยัง หรางที่เคยขังเรา
นั่งกอดลูกกรง อยากออกไปแค่ไหน
เขาก็ไม่ปล่อยเราออกไป
อยู่ข้างในก็เป็นห่วงอยู่เรื่องเดียว ว่า...เธอจะเปลี่ยนไป
นั่งทบทวนต่างๆนานา
เหมือนคนใกล้บ้า เหมือนคนฟั่นเฟือน
นั่งซึมซึมเลอะเลือน หรือว่าเรา...ใกล้บ้าแล้ว
มีที่แคบๆให้ทบทวนจิตใจ
หลายคนหลายตา แตกต่างนิสัย
แต่เขาใช้กรงเหล็กเหมือนกัน
ดัดสันดาน ก่อนจะปล่อยไปสู่สังคม

* ที่มีแต่การยื้อแย่งแข่งขัน
พัวพัน ดิ้นรน เห็นแก่ตัว
ใคร ไม่ สู้ ตาย
ต้องโดน เหยียบย่ำ จนตัวแตกสลาย
ตัว ใคร ตัว มัน มัน มัน มัน
โอ้...ละหนอตัวกู
ไม่รู้เธอลืมฉันหรือยัง
ฉันไม่ได้เลวร้าย... อย่างที่ใครเขามอง
ที่สักลายไว้ เพื่อย้ำเตือนจิตใจ
ถึงจะทนเจ็บ...สักเท่าไหร่
แต่ว่ามัน...ไม่ใช่เครื่องหมายของคนเลว
อยากออกไปแล้ว... อยากไปหาเธอ...
ข่าวโชยมา...ไกลไกล
เขาว่าเธอรอไม่ได้ เขาว่าเธอมีคนใหม่ ไปแล้ว...
ไหนเธอบอกว่าจะมีกันแค่หนึ่ง
ไหนบอกว่าจะรักให้ตายไปข้างนึง โว้...โว
แล้วนี่มันอะไร ไม่นานเท่าไรใจคนก็...เปลี่ยน
เหมือนเขียนสัญญาเอาไว้บนลม...
ลมพัดลมเพ ลมถ่ายเท เปลี่ยนไป ไร้ทิศทาง

* คงไม่มีอีกแล้วเส้นชัย...
ที่ฉันเคยตามหามัน...