เพลง : หลุด
ศิลปิน : ไม้หมอน วชิรวิทย์ จีนเกิด

ความฝันความทรงจำและความรัก
มันยากนักที่จะให้เป็นแบบที่หวัง
เมื่อทุกครั้งที่ถูกพัง
ก็ต้องนั่งร้องไห้อยู่คนเดียว
ไม่มีคำปลอบใจ

เพราะรักที่เคยมีเก็บไว้
แต่ไม่ได้ใส่ใจในค่าของมัน

เมื่อเสียไปก็อยากได้ทุกอย่างคืน
ต้องฝืนยิ้มไม่ให้รู้ว่าอ่อนไหว
เก็บความเจ็บลึกๆ ไว้ในใจ
ไม่ให้ใครรับรู้ความผิดเรา
ไม่ให้ใครรู้ว่าต้องเศร้า
เมื่อตอนที่เขาเดินจากไป
เมื่อตอนที่เราต้องเสียใจ

ย้อนไปตอนที่ทุกอย่างยังอยู่
ตอนนั้นก็รู้ว่ามีค่าแค่ไหน
แล้วทำไมไม่รักษาไว้
แล้วทำไมปล่อยลอยหลุดไป
แล้วเป็นไงรู้สึกแล้วใช่ไหม
ความเจ็บปวดแบบนี้

เมื่อเสียไปก็อยากได้ทุกอย่างคืน
ต้องฝืนยิ้มไม่ให้รู้ว่าอ่อนไหว
เก็บความเจ็บลึกๆ ไว้ในใจ
ไม่ให้ใครรับรู้ความผิดเรา
ไม่ให้ใครรู้ว่าต้องเศร้า
เมื่อตอนที่เขาเดินจากไป
เมื่อตอนที่เราต้องเสียใจ

แล้วทำไมไม่รักษาไว้
แล้วทำไมปล่อยลอยหลุดไป
แล้วเป็นไงรู้สึกแล้วใช่ไหม
ความเจ็บปวดแบบนี้

เมื่อเสียไปก็อยากได้ทุกอย่างคืน
ต้องฝืนยิ้มไม่ให้รู้ว่าอ่อนไหว
เก็บความเจ็บลึกๆ ไว้ในใจ
ไม่ให้ใครรับรู้ความผิดเรา
ไม่ให้ใครรู้ว่าต้องเศร้า
เมื่อตอนที่เขาเดินจากไป
เมื่อตอนที่เราต้องเสียใจ

อยากยื้อแต่ตอนนี้สายไป
เมื่อก่อนทำเป็นไม่สนใจ
ตอนนี้กลับไม่เหลือใคร
เพราะปล่อยให้เธอหลุดหายไป