เพลง : พอส่ำนี้
ศิลปิน : ใบปอ รัตติยา

คำว่าฮักจากคนเคียว ดึกใส่เยี่ยวหมาน้อยซะเด้อพ่อ
ขี้เดียจหลายอ้ายสะตอ ปานนั้นว่าพอสิบ่หลายใจ
ฝนตกรินดินบ่ทันแห้ง แม่งลับหลังกะไปหาถั่งๆไถ คือสิว่าล่ะว่าเจ้าของล่ะของใหญ่ ข่อยสิหาใหม่ ให้มันใหญ่กว่าเก่า....
..ล่ะเจ้าคือหลายใจแท้น้ออ้าย ไปซะไปขึ้นสวรรค์ จบสาเนาะความสัมพันธ์ เคยมีหยังกันให้ลืมมันสาพี่....
*เมื่อความฮักมันไปต่อบ่ได้ ให้โอกาสมาหลายอ้ายกะเฮ็ดคือเก่า คำอธิบายจากคนหลายใจจั่งเจ้า กับเหตุผลเน่าๆ..เน่าๆๆๆๆๆอย่ามาเว้าให้ได้ยิน
ปานข้าวเปื้อนดินแล้วหยิบกินสั่นบ้ออ้าย เป็นตาอยากอายขี้เดียจหลายจนอาจิน พอน้องสิไปอ้ายกะแล่นนำกิ่นๆ เหม็นขึ้นดังฮิ่นๆ..ฮิ่นๆๆๆๆๆบ่อยากได้ยินคำแก้ตัว
กลับไปบ่ได้ย้อนหัวใจบ่คือเก่า มันเหมิดฮักเจ้าจักสิเว้าจั่งใด๋ เจ็บจนชินชาย้อนว่าอ้ายหลายใจ มีแต่อยากสิไป..ไปๆๆๆๆๆไปให้ไกลลับตา
น้องขอโบกมือลา..บ่กลับมาอีกล่ะน้อ...
น้องบ่อยากไปต่อ..เอาไว้พอส่ำนี้..ส่ำนี้ๆๆของบ่ดีบ่เอา
(ลำ)..พอๆแล้ว..พอแล้วสิเป็นแนวใด๋กะตามส่าง..ถึงว่าฮักสิฮ้างอินางหล่าบ่เอา..คำอ้ายเว้าเหตุผลเน่าๆเฮาสอง..เหมิดสมองของใจว่าพี่ชายลวงล่อ...ขอนำอ้ายคนหลายใจตั้งหลายเทื่อ..ยังตั๋วกันทุกเมื่อเชื่อคำแล้วว่าลวง..ใจกว้างๆให้น้องแนเป็นหยัง..เมื่อความฮักเฮาพัง..ให้น้องได้ย่างตามทางใจ
Sol0
.............*(ซ้ำ)....