เพลง : กรรมกรก่อสร้าง
ศิลปิน : จักรเพชร เจ็ดกระรัต

ไม่มีนาทำจึงต้องระกำลำบาก
ทำนาทั้งเหนื่อยยาก
อย่างน้อยก็มีข้าวกิน
หีบหอยปูปลา
ก็พอได้หาเป็นอาจิณ
เหมือนคนจรหมอนหมิ่น
ชีวิตต้องดิ้นเป็นกรรมกร
ที่ซุกหัวนอนก็หนุนขอนข้างตึก
ผมมานั่งนึกนอนนึก
น้ำตาก็พลันเปียกขอน
สร้างให้เขาไว้
แต่เราซิไม่ได้นอน
พอเสร็จแล้วก็ต้องจร
เป็นกรรมกรเรื่อยไป
เสื้อผ้าก็ขาด
มันชี้บอกชัดว่าผมนี้จนแค่ไหน
อยากซื้อหาก็สุดปัญญาเหนื่อยใจ
แค่เงินวีคยังไม่ได้
เถ้าแก่ไปไหนไม่เห็นมา
ชีวิตจับกังต้องใช้กำลังแลกเงิน
ทำงานจนเสียจนเพลิน
ข้าวสารก็หมดอีกแล้วหนา
เหลียวมองทางไหน
ก็ดูจะไร้ที่พึ่งพา
วันนี้เถ้าแก่ไม่มา
หิวจนหน้ามืดตาลาย

เสื้อ..ผ้า..ก็..ขาด
มันชี้บอกชัดว่าผมนี้จนแค่ไหน
อยากซื้อหาก็สุดปัญญาเหนื่อยใจ
แค่เงินวีคยังไม่ได้
เถ้าแก่ไปไหนไม่เห็นมา
ชีวิตจับกังต้องใช้กำลังแลกเงิน
ทำงานจนเสียจนเพลิน
ข้าวสารก็หมดอีกแล้วหนา
เหลียวมองทางไหน
ก็ดูจะไร้ที่พึ่งพา
วันนี้เถ้าแก่ไม่มา
หิวจนหน้ามืดตาลาย